G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Sid ligt helemaal gevouwen hier, theoretisch gezien dan want hij heeft enorme pijn aan zijn rug. Die kleine en hij hebben volgens mij een onderonsje gehad vandaag, toen mama voor het eerst aan het werk was.   Tijdens het flesje, duwt Dyordan de speen eruit, maakt een persend en kreunend geluid en op het ritme van de knetters zie ik Sid schuddebuiken. Dit is Dyordan zijn eerste poepluier van vandaag ... en wij hebben een soort gentlemen agreement, bij wie die kleine op dat moment zit, moet de broek doen. (Behalve als hij bij papa zit en mama is thuis, staat in de kleine lettertjes) en ik zweer je dat Dyordan bij het knetteren stiekem een oog dichtknijpt naar papa toe. Die twee hebben afspraken gemaakt en nu knipoogt hij er ook nog bij!   Boven op de commode zie ik de vertrouwde brede grijns van mijn kleine man. Volgens mij was hun missie geslaagd.   "Pfoe je hebt stinkie stinkie gedaan!" Roep ik uit. 'Schaterend' op zijn manier laat hij mij weten ook bli...

Ik heb de nieuwe nummer 1 hit! In ieder geval voor mijn eigen baby.   "Dyordan doet huilie huilie, poepie poepie doet stinkie stinkie, plassie plassie met piepie piepie in broekie broekie. Of wil je liever een knuffie knuffie, kussie kussie, speenie speenie. In ieder geval moet je slapie slapie doen.   Huilie huilie poepie poepie plassie plassie kussie kussie slapie slapie mama is koekie koekie."   Heb hier niet het gewenste effect want hij giert het uit van het lachen.  

Sid houdt van mij, onvoorwaardelijk. En lijkt af en toe die dating reclame. "Ja schat, wat jij niet leuk vindt aan jezelf, vind ik geweldig!" Zo hadden we het vanavond bij het eten erover dat mijn onhandige geklungel soms, best heel aandoenlijk is. En mijn tics die ik heb, bij mij horen. "Ik ben gek op je schat. Een mooie vrouw." Ik bloos wat en stamel alleen "doe niet zo gek, je hebt een bril nod ... ig en ik hou van jou." Ja ben gek op die vent.   Er zijn echter ook trekjes die ik helemaal te gek vind van mijzelf maar waar Sid wel lichtelijk van geïrriteerd kan raken. Beetje het o daar heb je haar weer zucht, als we op de bank zitten en ik in de eerste 5 minuten van CSI al de dader en motief heb opgenoemd. Ik voel me steeds blijer worden als ik de ontknoping na 45 minuten voel naderen. Ja ja heb het script geschreven. Sid kijkt wel een beetje vol trots dat ik zo slim ben en ze mij niet kunnen foppen met al die scenario's, maar de spanning van...

Ik word er echt helemaal gek van. De pieten discussie. Keer op keer wordt deze weer aangewakkerd en het lijkt of de voorstanders voor de zwarte variant steeds agressiever en onsamenhangender worden. Ja natuurlijk ben je gekrenkt, het is een eeuwenoude traditie, het bestaat zo lang dat het nostalgisch is. Wat jij als kind hebt meegemaakt wil je voortzetten voor je eigen kinderen. Ook zij moeten kunn en genieten van deze traditie zoals deze ooit bedoeld was. Het is vervelend dat een relatief kleine groep, die zich gediscrimineerd voelt, bepaald hoe de traditie verder gevoerd moet worden. Ze nemen aanstoot aan de beelden dat blanke mensen zich willens en wetens zwart schminken en daarna als "slaaf" van sinterklaas snoepjes uitdelen. De piet wordt altijd als een dom typetje neergezet. Ietwat klungelig, slecht in schrijven en altijd op de pakjesboot het harde werken voor Sinterklaas uitvoeren. Ook al is het oorspronkelijk niet de bedoeling dat pieten slaven en ongeschoold zijn ...

De dag zat eraan te komen, heb hem notabene zelf gepland. Met pijn in mijn buik kwamen de dagen dichterbij. Kan ik nog terug? Ja natuurlijk kon ik dat. Het zou mijn eigen beslissing zijn. Iedereen zou het begrijpen en niet eens gek vinden als ik dat alsnog besloot. Maar nee het moet. Het moet van mijzelf. Liever nu dan uitstellen. Hoe langer ik wacht hoe moeilijker het zou worden als straks echt de nood aan de man was en ik echt de hulp nodig heb. Huilend in de auto terug. Mijn maag draait om. Wat heb ik gedaan! Ik geloof dat hij er minder mee zit dan ik. Mijn zoon gaat voor het eerst uit logeren...

Van 41 weken in mijn buik naar 41 dagen uit mijn buik. Wat bijzonder en ben je al gegroeid. Op deze symbolische dag heb ik mijn huis weer terug genomen door alle opgehangen kaarten weg te halen. We gaan naar de dagelijkse routine vanaf vandaag. Alhoewel er nog wat bezoekjes gepland staan is het ook wel weer fijn om nu in ons gewone leef ritme te komen. Want man man man wat werden we de afgelopen w ... eken geleefd. Niet alleen de komst van Dyordan zelf maar ook alle hectiek rondom de bezoeken en controles, en dat met Sid nog aan het werk, heeft best een impact gehad. Ben kapot, terwijl ik dacht dat mijn bevallingsverlof, naast genieten en wennen aan gezin, deels voor uitrusten was bedoeld... daar is tot op heden niet echt iets van gekomen... Even terug naar de kaarten, we willen iedereen bedanken, die de moeite hebben genomen er een te sturen, voor de lieve kaartjes. Dit vinden wij super leuk voor in Dyordan zijn plakboek. Het is echt grappig en soms ontroerend om de geboortewen...

Het zijn ons de rollercoaster weken al wel. Niets met de zwangere 41 weken vergeleken. Maar papa en mama leren heel snel. En nou zijn er al ineens 3 weken verstreken. Gelukkig vergeten we ook niet om te genieten. Voor je het weet missen we een memorabel 1e moment. Dat is de rede waarom je ons iedere dag plaatjes ziet schieten. Alles vastleggen van baby jongen tot echte vent. We kunnen je huiltjes al meer onderscheiden. En leren je ritmes en gewoontes steeds beter kennen. Je geniet zowel van de kunst- als moedermelk maaltijden. Waarna je ons met een volle luier weet te verwennen. We hadden nog geen enkel moment willen missen. Met zijn vieren voelen we al als een compleet gezin. Neem ons mee met al je belevenissen. Eerste kerst, vakantie, verjaardag en graag alles daar tussenin. Wat ik graag wil zeggen tegen jou. Mijn lieve kleine man. Is dat ik ontzettend veel van je hou. Zoals elke moeder voor haar zoon dat kan.

Kleine beer wat groei je toch al goed. Dat is goed te zien doordat we iedere dag weer nieuwe plaatjes schieten. Geen enkele foto is hetzelfde en je ziet gewoon de verandering en ontwikkeling. Je doet het goed op de moedermelk en dat is best vreemd dat ik dat nu kan zeggen, want borstvoeding geven werd al gauw een dingetje in de eerste week. In mijn zwangersch ap was ik al voornemens om borstvoeding te gaan geven. Ik had zelfs mijn kraamvrouw geselecteerd op haar extra lactatiekundige skills. Als ik de handdoek in de ring wilde gooien, als het niet ging lukken, kon zij mij echt alle technieken laten proberen alvorens we over zouden gaan op kunstvoeding. Ik wilde het echt proberen omdat ik de voordelen ervan zo belangrijk vind. Ik klink nu als een echt lid van de moedermelk maffia. Ook dit liep anders. Ik beviel in het ziekenhuis door middel van een keizersnede. Pas 45 minuten na de operatie werd Dyordan voor het eerst aan de borst gelegd. En ook al deed de verpleegkundige haar be...

Sinds de mamatitel weet ik pas echt wat multitasken inhoud. Daar waren al die dubbele, zelfbewust gekozen activiteiten voor mijn moederschap helemaal niets bij. Nee je kunt pas echt multitasken als je ongepland meerdere dingen tegelijk moet doen en geen prioriteit meer kunt stellen tussen die twee zaken. Ja klinkt ingewikkeld, maar gaat mij ineens wonderbaarlijk goed af. Dyordan laat zich niet p lannen. Die wordt wakker wanneer hij dat wil en poept zijn broek ook niet op commando vol. Alhoewel we inmiddels wel een knetterpatroon aan het ontdekken zijn. Dat hij huilt om eten kun je best even laten gaan als je nog even snel met iets anders bezig bent, ware het niet dat zijn krijs soms echt door merg en been gaat. "O schatje heb je zo een honger?" Direct alles laten vallen en die kleine man tevreden stellen, want je concentreren op iets anders als je schattige baby in een bezetene van de exorcist veranderd, is gewoonweg onmogelijk. Ik had net de oven aangezet met een lek...

Vandaag ben ik 1 week oud, heb ik al menig plas en poepluiers weten te produceren en een paar verschoningsongelukjes. Jammer dat het mij nog niet lukt om te schaterlachen, maar je moet de gezichten van papa en mama zien. Grote ogen, handen die snel doekjes proberen te grijpen en tja ik mag weer een leuk nieuw pakje aan! Missie geslaagd. O huilen, dat kan ik als de beste. Niet de hele dag door hoor, maar alleen als ik iets van ze wil. Probeer namelijk mijn ouders zo vaak duidelijk te maken wat mij mankeert maar ze snappen het soms niet. Het lijkt een beetje op het spel hints, je blijft je beste performance uitvoeren in de hoop dat je teamgenoten je hints toch nog snappen. Ik had nog steeds honger, maar je had mama moeten zien. Zo lief, ze wilde met mij knuffelen omdat ze dacht dat ik alleen maar getroost moest worden, ze wreef daarna over mijn rug om mij rustig te krijgen, was echt heel lekker maar nog niet wat ik wilde. Ze dacht dat ik krampjes had dus legde mij in een rare zweven...

39+5 en ik kwam met het briljante idee om naar tuincomplex de Grootte Braak te fietsen om Felicia naar een logeerpartijtje bij der nichtje te brengen. Ongeveer 4 km heen en 4 km terug. Ze wilde graag haar fiets mee en om die nou in de auto te proppen. Lekker genietend van het zonnetje, kort stukje fietsen. Ideaal en wie weet komt onze kleine vent wel als die wat hobbels in de weg voelt? We hebben een heuvel vanaf de Haarlemmerweg richting Westpoort die ik eerst heel slim zou bewandelen, omdat ik de druk op mijn bekken al bij elke weghelling van 1% zelfs al voelde. Maar goed twee keer trappen en dacht stoer, dit doen we wel even. Wijdbeens trappend, totaal geen mogelijkheid meer om recht te trappen door de ingedaalde baby, trotseren we deze helling. Pittig. Haalde zowaar iedereen op deze berg in, maar zodra ik de eindstreep zag kwam ik net 1/10 tekort, want werd voor de eindstreep 2e! Bovenop de clif had ik geen adem meer over, en kreeg een voorwee zoals ik die de afgelopen dage...

Wat zit het mensenlichaam toch vreemd in elkaar. Mijn zwangerschap begon met heftige migraine aanvallen, althans dat waren de eerste tekenen die ik kreeg op 21 december. Had over 3 dagen wel meer als 10 migraine aanvallen. Macho kwam steeds vaker bij mijn buik liggen en ik had vreemde ik-ben-zwanger dromen. Tot ik 1e kerstdag wakker werd, erg vroeg in de morgen, met zo een stellige mening dat ik ... in verwachting zou zijn, dat ik nog bang was dat door mijn gedachte de test misschien wel vals positief zou zijn. Ik ben de afgelopen 3 dagen nogal onrustig en heb mega veel harde buiken. Heb het idee dat kleine Bram al af en toe het hoekje om kijkt zo een druk voel ik beneden. Alsof ie al een frisse neus aan het halen is. Nou ja fris, bij wijze van spreken. Afgelopen maandag spraken we een vrouw die zei dat de baby echt al laag zat aan mijn buik te zien, en ze verwonderde zichzelf over mijn uitgerekende datum. Nou dame die ga je echt niet halen was haar antwoord. Je denkt nog terug a...

OMG nu echt aftellen tot ik je in mijn armen kan houden, ik vind het heel spannend want hoe zul je zijn. Heb al echo's van je mogen bewonderen, maar toch daar was je nog best wel klein. Heb je inderdaad de neus en de mooie lippen van papa, en de ogen misschien van mij? Of heb je de lach van ons beide op je vrolijke snoetje, of geen van allen en ben jij gewoon jij?

Iemand enig idee vanaf de hoeveel weken de hersencellen van de moeder in spe beginnen te falen? Ik zit niet te wachten op geweldige inkoppertjes natuurlijk maar even als bewijs dat wat ik nu heb gepresteerd met mijn 32 weken, dat ik dat nog weet als ik straks 40 weken ben. Hopelijk haal ik er een wijze les uit. Allemachtig wat maak ik stomme beslissingen en ben ik onhandig. Oké het laats te zou eigenlijk niet op moeten vallen, omdat ik altijd al beetje klungelig ben. Ja jongens pas op voor die kuil daar in het gras, en wie is diegene die haar enkels dubbelklapt in dezelfde kuil? O jongens pas op voor het glas op tafel, die valt straks om, en wie is diegene die met de dweil haar eigen bende op kan ruimen? Afijn, zojuist een briljant idee. Werd pas wakker om half 12, iets met super moe en gewoon toegeven. Dacht kan wel wat frisse lucht gebruiken. Macho moet toch zo weer een ronde lopen, dus dacht neem hem mee voor een groot rondje. Kan ik zelf even wat pollen opsnuiven en uitnie...

OMG ik voel mij minder huge dan dat de babybuik op de foto toont, hoor. Ben vandaag 28 weken en volgens de prognose heb ik er nog 12 te gaan. Ik voel mij prima, op wat kleine ongemakken die een zwangere vrouw nou eenmaal ervaart, na. Baby ligt goed op schema qua groei, is niet overdreven groot en ook het vruchtwater is prima op peil. Waarom ik de vraag steeds krijg "weet je zeker dat het er maar 1 is" begrijp ik wel, maar wat zeg je eigenlijk? Dat ik te dik ben voor een enkele baby. Dat dit echt niet goed is? Dat deze vetklep er wel 2 zou moeten hebben? Weleens bedacht dat niet iedere vrouw, iedere buik of zwangerschap hetzelfde is? En wanneer dacht je dat je deze scheidingslijn kon overtreden om het over een vrouw haar gewicht te hebben. In mijn aller dikste periode werd er nooit over mijn omvang gesproken. Althans, niet tegen mij. Veel collega's zeggen het zonder gêne. Tegenwoordig reageer ik in eerste instantie helemaal niet meer aardig op mensen die nu stoïcijn...

Haha wat een logica en super slim bedacht. Eerlijk, nooit bij stil gestaan haha. Stand up comedian Felicia 10 jaar Best een punt. Waarom heb je een ledikantje (ladykantje) gekocht als je een jongentje krijgt? Dan hoort het toch een boykantje te heten? En daarna natuurlijk super grappige lach erachteraan. Kleine komiek. #ikrekenhetgoed 

26 weken, bewolkte dag en ik loop als een kip zonder kop schoon te poetsen. Zit geen structuur in mijn handelingen, wat ik wel weet is dat alles spik en span moet zijn.   We zijn flink aan het verbouwen in huis dus alles is bezaaid met bouwstof, zaagsel, stukjes hout en niet te vergeten Macho zijn stress haren. Ook voor hem is het een grote verandering. Maakt niet uit of je met schoenen, blote voet en of sokken in huis loopt, je loopt alles de andere kamers in. Doordat de ramen de laatste paar dagen open hebben gestaan, is ook alles verwaaid. Afijn, ik vind zelf dat ik rustig aan mijn huishouden moet doen, kamer voor kamer, maar het heeft weinig zin als ik onze slaapkamer af heb en al het troep van de gang er een paar minuten later weer inloop.   Nee grof geschut moet hier doorheen.   Begin met de badkamer. Na toiletteren meteen alles in de bleek en overal nieuwe hygiëne doekjes langs. O badkamermeubel tijdens handen wassen kan wel een doekje gebruiken. Oep...

Vandaag mijn allereerste huilbui gehad die ik wel kan gooien op mijn zwangerschapshormoontjes, in plaats van de tranen die ik krijg van echte ontroerende, pijnlijke of juist hilarische momenten. Nee vandaag had ik een gesprek met mijn manager. Dat hij mij moest behoeden voor bitcherige emailtjes terug, want momenteel heb ik een hoop collega's waarvan mijn nekharen overeind gaan staan en de alarmb ellen in mij gaan rinkelen, naast het tingeltje die af gaat als de email binnen komt. Jezus kunnen ze dan niets zelf! Natuurlijk we beleggen het wel weer bij Wendy. O ja jullie denken dat ik niets te doen heb en nog wel even, lees gisteren, iets in elkaar flans. Ik word naar van de persoon die ik opgefokt zit te zijn achter mijn pc. Ik ben wat minder mobiel geworden en kan dus niet alles zelf meer. Tillen, bukken, onnodig klimmen en in steenkoude gehorige serverruimtes staan moet ik uit handen geven. Voorheen was dat de afleiding voor de emails die ik binnen kreeg, waar ik gefrustre...

Waarom ik nu aan een middagdutje denk: Volgende week hebben we onze 20 weken echo. Droom er alleen nu al van. Wat als de eerste echoscopist toch het geslacht niet goed gezien had? Dat we een meisje verwachten met gewoon een enorme, nou ja je weet wel. Moeten we uiteraard weer opnieuw gaan shoppen, nieuwe naam bedenken en zelf wennen aan het nieuwe idee. Uiteraard is het er niet minder welkom om. Maar wat nou als dat meisje al die tijd al merkt dat wij denken dat ze een jongetje is? Gaat ze zich dan straks wel geliefd voelen? Voelt het zich straks een jongetje gevangen in een meisjeslichaam? Of zijn we de prinsesfase direct voorbij en kunnen we met een gerust hart autotjes, bob de bouwer en turtle spullen halen voor deze stoere chick? Heeft de gedachte van de moeder tijdens de zwangerschap invloed op hoe het kindje zich straks gaat gedragen? O wat dromen wel niet teweeg kunnen brengen. Ik ben nu werkelijk aan het kijken of ik een hit kan vinden op onze vertrouwde google page. ...

Hormonen op volle toeren. Waar ik vroeger de scheten van mijn vriend al verafschuwde, kan ik er sinds kort echt van over mijn nek gaan. Jezus vent, je hoeft alleen nog maar dood te gaan, verrot van binnen ben je al. (Sorry) Alle geurtjes van etenswaren komen ook steeds sterker naar voren. Waar ik eerst genoot van gesmolten kaas, moet ik er nu eerst 3 keer aan ruiken alvorens ik mij heb overtuigd da ... t het kaasje echt niet chemisch is en lekker kan smaken. Vreemd, nooit eerder gehad. Dus dr. Google in de aanslag. "Sterke reuk zwanger" tik ik in. O ja pop pop pop allerlei websites waar dit ook weer 1 van de zwangerschaps bonussen is.   S oms google ik de meest stomme dingen, maak ik weer iets mee met mijn lichaam waar ik van denk, hmm zou dat iets met de zwangerschap te maken kunnen hebben. Zo vreemd wat die hormonen allemaal kunnen doen, maar o zo geweldig om deze roadtrip mee te mogen maken. Zo machtig wat het lichaam allemaal kan aangeven.   Had bijvoorbeeld oo...

We hebben vandaag genoten van een gezellig gezinsdagje in Volendam en Marken. We hebben de veerboot gepakt, visje gegeten, wat winkeltjes bewonderd en de kaasfabriek bezocht. Natuurlijk kon een aankoop van een heerlijk Hollands gemaakt kaasje niet ontbreken. Ik wist alleen niet dat het niet kunnen beslissen zo besmettelijk was, want manlief kon ook geen keus maken welke smaak kaas we naar huis zou den nemen. Garlic with herbs, chilipeper, truffel en een gewone kaas werden het. Natuurlijk ook met een potje mosterd dille saus die ze mooi naast de kaas hadden gestald. Uiteraard zijn het geen blokken kaas die makkelijk te snijden zijn maar kaas in de vorm van kaas zoals je ze ziet in de vitrine van een echte kaasboer. Hoe ga je dat thuis aansnijden met je AH messen? Gelukkig is daar mijn vent die de boel met zijn mannelijke testosteron kan oplossen. Als redder in nood pakt hij heel lief het mes over. "Schatje dat doe ik wel, straks snij je je in je vingers." Met mijn verlief...