G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Happy valentinesday voor iedereen waar de dag nog niet van verpest is... (zeg ik met mijn beste geïmiteerde chagrijnige hoofd. Vergeet daarbij de droevige ogen, hangend hoofd en pruillip niet.) Twee dagen geleden was het voor mij al gedaan. Dit stomme commerciële klote dagje overigens nooit leuk gevonden. Geldklopperij noemde ik het altijd, vooral als je een vriendje hebt. Niet spontaan wat kunnen kopen, nee perse op de dag zelf je affectie tonen en dan alles mega zoetsappig en duurder dan normaal. Die stress 1 dag van tevoren, omdat je de hint na tig reclamefolders met rode omrande lintjes, hartjes en knuffelige teddybeertjes met valentijnsdag in koeienletters afgedrukt, totaal gemist had. Of het gevoel hebt dat je net als de paaseitjes en de pepernoten, nog zeeën van tijd hebt tot de dag is aangebroken. Valentijn in je tienerjaren, ook een verschrikking. Je bent verliefd, dit is het moment van de waarheid en dan de hele week met een brok in je keel en knoop in je maag of je het

H eb het al vaker benoemd, geen kamertje in dit huis is voor mij een goede verstopplek. Zelfs het kleinste geurigste kamertje niet. Gelukkig was het nu een aangekondigd bezoek, omdat ik alleen was. "Jongens als iemand mij nodig heeft, moet eerst even naar het toilet en daarna gaan we tandenpoetsen en naar bed." De deur werd nu niet opengetrokken, sterker nog, hij stond al open om een oogje in het zeil te kunnen houden op mijn 3 geweldige lieve-doen-nooit-wat-stiekem-of-gemeen-jongens. Soort schijnveiligheid, want welk dilemma zou ik toch hebben als ik nog niet klaar ben met the number two en er gebeurt wat in de woonkamer. Ren ik dan butt-naked naar de woonkamer als scheidsrechter? Een klein jongetje van 3 rende naar de deuropening met een brede glimlach op zijn gezicht. Een tandartsreclame zou trots zijn op de kleine witte tandjes die mij glanzend toelachten. Er werd geklapt, enthousiast geklapt. Ik heb zelf het moment gemist waar ik dat aan verdiend zou hebben, maar h