G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Met kinderen moet je behoorlijk oppassen voor je woorden. Kleine potjes hebben grote oren, deze uitdrukking is er niet voor niets. Met elkaar aan de keukentafel kletsen terwijl de kids lekker aan het spelen zijn voor de tv op een verdieping, van onze splitlevel woning, lager. Denk maar niet dat je uitbarstingen, verbazingen, goed bedoelde adviezen, ongeloof, blijdschap, geheimen of roddels onopgemerkt zijn gebleven. Vaak een paar dagen later krijg je delen van het gesprek voor je voeten. Zo zie je ook veel trekjes terug van jezelf. 'Waar is de tablet mama.' 'In de oplader schat, je kunt hem wel pakken als je wilt.' 'Ik ben je dienstmeid niet...' even voor de record, dit laatste stuk is door Dyordan uitgesproken, maar de copyright ligt bij mama nadat ze de zoveelste taak voor de kids met knippende vingers aan het uitvoeren was, en het gevoel had geen mama te zijn maar de huissloof. O wat erg dit. Hoor je ineens een behoorlijk volwassen woord die waarsc

Nee, nee en nee, ik wil het niet horen... Doe mijn oren en ogen dicht en roep NANANANANANANANANA. Ik kwam even van mijn pijnlijke luie zwangere gat van de bank af en o o o wat heb ik daar een spijt van. Ik gilde IEKS AHHHH DEZE IS GROOT, OEH, NEE NEEE NEEEEEE, *STOUTE WOORD* *STOUTE WOORD* veelvuldig in herhaling, gepaard met kleine huppelsprongetjes in de lucht en pirouettes. (Spontaan geen last meer van mijn bekken, rug, zenuw in de bil of andere zwangerschapskwaaltjes). Dyordan kijkt mij verbaasd, of was het verschrikt aan, en Ayven begint mee te gillen, terwijl hij niet precies weet waarom. Een vrouw met een sopraan zangstem zou hier jaloers op kunnen zijn. Sinds we in deze nieuwbouwwijk wonen al heel wat van de natuurlijke schoonheid mogen zien of horen. Mega sprinkhanen, torren met tropische kleuren, bevers, vleermuizen en hoor soms zelfs de apen brullen, want als de wind goed staat, kunnen we heel licht de gasten van stichting Aap horen. Maar ook de vele wespen, geen p