B L O G • // Laat maar zitten
En daar was het geluid weer, net als gisteren. Een doffe plof gevolgd door gehuil van Ayven. Ik sta in de keuken een cracker te smeren, want de beide heren hebben honger, maar ook al kijkt onze keuken over de woonkamer uit, vanuit dit kraaiennest is helaas niet alles te overzien. De dode hoeken weten ze dan ook veilloos te vinden als ze weer de terrorbroertjes uithangen. Ik snel naar de balustrade en vraag aan Ayven waarom hij huilt. Iets onsamenhangends als in 'Dyodyo, *snik* toel *snik* Aynen' kwam eruit, terwijl ik Dyordan triomfantelijk als een overwinnaar op zijn troon zie zitten. Ik vermoed dat Ayven op de ikea stoel van Dyordan was geklommen ter voorbereiding op de lunch, maar doordat er met grote koeieletters Dyordan op de stoel gestickerd staat, werd deze weer ingevorderd, door Ayven met een licht duwtje te laten wankelen. De doffe plof zou Ayven geweest kunnen zijn die het verloor van de zwaartekracht. Ik schud mijn hoofd, vraag mij af wat ik hier nou weer