B L O G • // Grote gesprekken
"Pap!" Gevolgd door een korte stilte. "Ikke wakker, isse niet meer donker." "Paaaaap." Ik sta aan, niet direct, duurde even, kort kreuntje van het gevoel te vroeg wakker gemaakt te zijn, kijk ik op mijn telefoon en zie dat het over achten is. Lekker toch nog anderhalf uur na de wekker van mijn man kunnen slapen. Ik kom uit bed, beetje houterig. "Paaaaaap, ies niet meer donker, ikke wakker." Schreeuwt de jongste weer vanuit zijn kamer. In mijn ondergoed slaap uit mijn ogen wrijvend en met een hoofdpijn die lijkt alsof het een goed feestje was vannacht, (waar was het feestje?) strompel ik naar de naastgelegen kamer. "Huh, mam" is de begroeting die ik van mijn zoon krijg en hij ploft uit een staande positie weer in zijn bedje. "Ook hallo Shayn. Ben je wakker? Is het licht buiten?" "Ja isse niet donker meer." "Wil je eruit, lieverd?" Vraag ik aan de peuter die inmiddels weer staat en het gordijn aan het