G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Mijlpaal toen Dyordan zijn tand aan het wiebelen was. Vol enthousiasme en op een geluidsniveau waarbij de buren het nieuws ook gehoord moesten hebben, schreeuwde hij "Mam ik heb een wiebeltand, kijk een wiebeltand." Waarop uiteindelijk volgde "Ik wil een appel, dan gaat hij eruit." Ho wacht eens even, waar komen deze slimme wijsheden zo snel vandaan en even indammen, want een wiebeltand kan er nog wel even zitten alvorens hij de eerste fietsenstalling achterlaat. Hij is enthousiast, en dat houden we er dan wel weer in, want dat betekent in ieder geval geen pijn of angst voor het uitzwaaien van zijn eerste melktandje. 2 juli, de maand verstrijkt, we gaan op vakantie, er zijn hier en daar wat ongemakken als hij aan het eten is. Een afbakbroodje, een korstje of een snoepje, ineens heeft hij er ook last van als hij alleen zijn kiezen gebruikt. Maar ondanks dat je hem af en toe hoort klagen, blijft hij een grote jongen. We waren inmiddels terug. Ruim een maand lat

Wij gaan volgend jaar mei tegen de lamp aan lopen. Gas en elektriciteit gaat ons, op basis van huidig verbruik en gerekend met de huidige tarieven, 4088 meer kosten per jaar. Ons maandbedrag zou dan met 340 euro verhoogd moeten worden. Dat betekent dat wij ook niet meer kunnen sparen en zuiniger moeten gaan leven. Dit besef, want wij hebben het ontzettend goed met ons salaris en de manier hoe wij nu leven. Dit besef dat er al gezinnen zijn die de eindjes aan elkaar moeten knopen, gezinnen die het al moeilijk hebben, zitten nu nog meer in de penarie door de ene crisis na de andere. Gezinnen welke proberen te vechten om uit de schulden te komen krijgen een enorme lastenpost erbij. Een plaid en pantoffel in de winter extra, minder douchen, of met zijn allen hetzelfde badwater gebruiken, kaarsen als verwarming, koken op een petroleumstelletje of de bbq, minder vlees, minder keuze in eten, niet meer laten bezorgen, het voelt als terug naar basic. Maar maatregelen welke onontkomenlijk