B L O G • // Multitasken
Sinds de mamatitel weet ik pas echt wat multitasken inhoud. Daar waren al die dubbele, zelfbewust gekozen activiteiten voor mijn moederschap helemaal niets bij.
Nee je kunt pas echt multitasken als je ongepland meerdere dingen tegelijk moet doen en geen prioriteit meer kunt stellen tussen die twee zaken.
Ja klinkt ingewikkeld, maar gaat mij ineens wonderbaarlijk goed af.
Dyordan laat zich niet plannen. Die wordt wakker wanneer hij dat wil en poept zijn broek ook niet op commando vol. Alhoewel we inmiddels wel een knetterpatroon aan het ontdekken zijn.
Dat hij huilt om eten kun je best even laten gaan als je nog even snel met iets anders bezig bent, ware het niet dat zijn krijs soms echt door merg en been gaat. "O schatje heb je zo een honger?" Direct alles laten vallen en die kleine man tevreden stellen, want je concentreren op iets anders als je schattige baby in een bezetene van de exorcist veranderd, is gewoonweg onmogelijk.
Ik had net de oven aangezet met een lekker meergranen broodje erin voor het avondeten, dus die moet ik zo niet vergeten. Papa is hard aan het werk en daarna boodschappen doen, dus meerdere handen hebben we op dit moment niet.
Kleine jongen op de arm, zwaaiend met zijn armen, naar de keuken, melk klaar maken voor hem, zodat hij in ieder geval tevreden is. Multitask uitdaging 1.
Kleine 5 minuten gehannes, lieve woordjes om te zussen, kijkt hij tevreden over zijn fles als hij deze gulzig leeg probeert te drinken. Soms ben ik wel blij dat hij de borst niet goed kan pakken. Je zou deze piranha maar aan je tepel moeten laten zuigen!
De telefoon gaat, oké je kunt ervoor kiezen om deze te laten gaan en je zoon de hoofdrol laten zijn, maar het is papa zie ik. En laat die nou net de schappen in de Ah overhoop aan het halen zijn om vitamine d en k voor die kleine te kopen. Als papa mij belt heeft ie mij echt nodig, had zo te zien al een oproep gemist.
Telefoon op de speaker dan maar. Dyordan schrikt van mijn stem die van liefkozend gefluister naar we-staan-op-een-festival-we-kunnen-je-ni
Ondertussen doet mijn neus het uitstekend. Naast de lekkere scheten van zoonlief, ruik ik mijn welverdiende meergranen broodje. Oeps, Dyordan op de arm, fles onder mijn kin geklemd zodat ie kan drinken. Telefoon op de speaker mee naar de keuken en daarna snel de oven uit doen. Voila. Zonder Dyordan, de fles, telefoon of het broodje van de keukenvloer te hoeven oprapen, gelukt. O damn knappe multitask technieken hier.
Mijn borsten voelen inmiddels mega zwaar aan en ik kijk op de klok en zie dat het al 4 uur geleden is dat ik gekolfd heb. O ja Dyordan zou eigenlijk veel later pas weer voeding moeten krijgen, ik had verwacht dat ik dus eerst kon kolven, tijdens mijn avond eten en na een toilet bezoek hij zich weer zou aandienen.
Zoals ik al zei, Dyordan laat zich niet plannen.
Ondertussen begon mijn blaas mij wel parten te spelen. Moet best nodig plassen, maar omdat ik nooit weet of een kort toilet bezoek spontaan een lang bezoek wordt, wilde ik nog niet naar de toilet tot na zijn melk-boertje. Hoe gulzig hij ook drinkt, er lijkt geen einde te komen aan die 100 cc en Dyordan heeft nog een trekje van papa, want hij neemt echt zijn tijd om te tafelen.
Hem tussentijds neerleggen zorgt voor een verontwaardigd en misschien wel gekwetst huiltje.
3 minuten met mijn tenen wiebelen, verzitten op de bank en weer opstaan, gaven mij het signaal. Ik moet moet echt naar de toilet.
Dyordan op 1 arm, fles onder mijn kin geklemd broek met 1 hand proberen te verwijderen van mijn dikke billen. Uiteindelijk laat ik mij zelfvoldaan ploffen op het toilet. Ahh wat een verademing. Dyordan leek het niet te deren, die werd netjes gevoed. Uitdaging om met 1 hand je schoon te maken, kleding weer aan te trekken en handen te wassen. Maar hoe onhandig het lijkt je wordt heel infinitief. Zeep op je hand masseren kan makkelijk als je een washandje neerlegt die kan schuimen.
Multitaskende mama damn wat een madskills laat ik hier zien.
Oké toiletrol die de hele badkamer doorgerold is ruim ik straks wel op. Tenminste als Macho er niet straks, als een kat, mee vandoor gaat.
Na 20 minuten was hij klaar met drinken. Even in de box gelegd na zijn boertje, brood snel gesmeerd en ondertussen al etend Dyordan van een speen voorzien omdat hij toch nog wat aan het huilen was. Dit keer meer een engelen huiltje.
Nadat ik mijn bord in de vaatwasser gezet had werd ik herinnerd aan mijn gestuwde borsten. Damn ik moet echt melk kolven!
Zit je dan eindelijk aan de pomp voor 5 minuten. Hoor je Dyordan toch zijn luier vol knetteren. Ja schat even geduld, geef je straks een schone broek!
Ik hoor de sleutel in het slot van de voordeur. O hemel mijn redder in nood is thuis. Na een korte begroeting aan melkfabriek Wendy, geeft papa kleine Dyordan ook een kus. Ik zie pap zijn gezicht een beetje vertrekken.
O ja schat, hij heeft een poepluier en ik heb mijn handen vol.
Ben zo blij dat je weer terug bent van het harde werken.
Nee je kunt pas echt multitasken als je ongepland meerdere dingen tegelijk moet doen en geen prioriteit meer kunt stellen tussen die twee zaken.
Ja klinkt ingewikkeld, maar gaat mij ineens wonderbaarlijk goed af.
Dyordan laat zich niet plannen. Die wordt wakker wanneer hij dat wil en poept zijn broek ook niet op commando vol. Alhoewel we inmiddels wel een knetterpatroon aan het ontdekken zijn.
Dat hij huilt om eten kun je best even laten gaan als je nog even snel met iets anders bezig bent, ware het niet dat zijn krijs soms echt door merg en been gaat. "O schatje heb je zo een honger?" Direct alles laten vallen en die kleine man tevreden stellen, want je concentreren op iets anders als je schattige baby in een bezetene van de exorcist veranderd, is gewoonweg onmogelijk.
Ik had net de oven aangezet met een lekker meergranen broodje erin voor het avondeten, dus die moet ik zo niet vergeten. Papa is hard aan het werk en daarna boodschappen doen, dus meerdere handen hebben we op dit moment niet.
Kleine jongen op de arm, zwaaiend met zijn armen, naar de keuken, melk klaar maken voor hem, zodat hij in ieder geval tevreden is. Multitask uitdaging 1.
Kleine 5 minuten gehannes, lieve woordjes om te zussen, kijkt hij tevreden over zijn fles als hij deze gulzig leeg probeert te drinken. Soms ben ik wel blij dat hij de borst niet goed kan pakken. Je zou deze piranha maar aan je tepel moeten laten zuigen!
De telefoon gaat, oké je kunt ervoor kiezen om deze te laten gaan en je zoon de hoofdrol laten zijn, maar het is papa zie ik. En laat die nou net de schappen in de Ah overhoop aan het halen zijn om vitamine d en k voor die kleine te kopen. Als papa mij belt heeft ie mij echt nodig, had zo te zien al een oproep gemist.
Telefoon op de speaker dan maar. Dyordan schrikt van mijn stem die van liefkozend gefluister naar we-staan-op-een-festival-we-kunnen-je-ni
Ondertussen doet mijn neus het uitstekend. Naast de lekkere scheten van zoonlief, ruik ik mijn welverdiende meergranen broodje. Oeps, Dyordan op de arm, fles onder mijn kin geklemd zodat ie kan drinken. Telefoon op de speaker mee naar de keuken en daarna snel de oven uit doen. Voila. Zonder Dyordan, de fles, telefoon of het broodje van de keukenvloer te hoeven oprapen, gelukt. O damn knappe multitask technieken hier.
Mijn borsten voelen inmiddels mega zwaar aan en ik kijk op de klok en zie dat het al 4 uur geleden is dat ik gekolfd heb. O ja Dyordan zou eigenlijk veel later pas weer voeding moeten krijgen, ik had verwacht dat ik dus eerst kon kolven, tijdens mijn avond eten en na een toilet bezoek hij zich weer zou aandienen.
Zoals ik al zei, Dyordan laat zich niet plannen.
Ondertussen begon mijn blaas mij wel parten te spelen. Moet best nodig plassen, maar omdat ik nooit weet of een kort toilet bezoek spontaan een lang bezoek wordt, wilde ik nog niet naar de toilet tot na zijn melk-boertje. Hoe gulzig hij ook drinkt, er lijkt geen einde te komen aan die 100 cc en Dyordan heeft nog een trekje van papa, want hij neemt echt zijn tijd om te tafelen.Hem tussentijds neerleggen zorgt voor een verontwaardigd en misschien wel gekwetst huiltje.
3 minuten met mijn tenen wiebelen, verzitten op de bank en weer opstaan, gaven mij het signaal. Ik moet moet echt naar de toilet.
Dyordan op 1 arm, fles onder mijn kin geklemd broek met 1 hand proberen te verwijderen van mijn dikke billen. Uiteindelijk laat ik mij zelfvoldaan ploffen op het toilet. Ahh wat een verademing. Dyordan leek het niet te deren, die werd netjes gevoed. Uitdaging om met 1 hand je schoon te maken, kleding weer aan te trekken en handen te wassen. Maar hoe onhandig het lijkt je wordt heel infinitief. Zeep op je hand masseren kan makkelijk als je een washandje neerlegt die kan schuimen.
Multitaskende mama damn wat een madskills laat ik hier zien.
Oké toiletrol die de hele badkamer doorgerold is ruim ik straks wel op. Tenminste als Macho er niet straks, als een kat, mee vandoor gaat.
Na 20 minuten was hij klaar met drinken. Even in de box gelegd na zijn boertje, brood snel gesmeerd en ondertussen al etend Dyordan van een speen voorzien omdat hij toch nog wat aan het huilen was. Dit keer meer een engelen huiltje.
Nadat ik mijn bord in de vaatwasser gezet had werd ik herinnerd aan mijn gestuwde borsten. Damn ik moet echt melk kolven!
Zit je dan eindelijk aan de pomp voor 5 minuten. Hoor je Dyordan toch zijn luier vol knetteren. Ja schat even geduld, geef je straks een schone broek!
Ik hoor de sleutel in het slot van de voordeur. O hemel mijn redder in nood is thuis. Na een korte begroeting aan melkfabriek Wendy, geeft papa kleine Dyordan ook een kus. Ik zie pap zijn gezicht een beetje vertrekken.
O ja schat, hij heeft een poepluier en ik heb mijn handen vol.
Ben zo blij dat je weer terug bent van het harde werken.
Reacties
Een reactie posten