B L O G • // Veerjaartig

Bij de club van 30 horen, nooit zo'n moeite mee gehad. Maar nu 10 jaar later vind ik het verschrikkelijk. Een leeftijd passeren waar we gaan toewerken naar Sarah. Dat is ineens niet meer zover van bejaard zijn. Want zeg nou zelf, toen je jong was vond je 50 jarigen om ons heen toch gewoon oud?

Nee, dit hoeft niet gevierd te worden dat we verjaren. Ookal mag je dankbaar zijn dat je elke mijlpaal in je leven haalt, hoef ik er niet uitgebreider stil bij te staan dan nodig.
Dus nee vieren doen we het niet.
Dit verkondig ik eigenlijk al vanaf de jaarwisseling.

Maar respecteren van mijn wensen, ho maar!
Zo heb ik gisteren vernomen dat Sid, zonde van het geld, ballonnen en vlaggetjes heeft gekocht met 40 erop.
Heeft Shayn nonchalant verklapt. 'Mama we hebben een cadeautje gekocht.' Ik probeer er snel overheen te praten dat het dan een verrassing moet blijven. Waarop Shayn lief door blijft vertellen. 'Ballonnen...' Waarop ik eigenlijk al de bui voel hangen. '... en vlaggetjes met 14 erop.' Aldus Shayn. Was het maar waar vriendje, dacht ik nog.
Ik kijk Sid aan, 'lul'.
Zijn verrassing is gespoiled, maar aan die grijns op zijn kop te zien kan het hem niet deren en heeft ie er nog de grootste lol in.

Dus nu lig ik vandaag hier alleen in bed, 00.00 uur, Sid net thuis van zijn werk en verwacht ik eigenlijk dat ie de vlaggetjes en ballonnen nog gaat ophangen, want als ik in de ochtend wakker word en naar beneden loop, moet ik vol surprise mijn feestwoonkamer zien. Allemaal voor mij omdat ik jarig ben. Dan voel ik mij weer even dat jonge meisje van vroeger, totdat de cijfers erop mij weer met beide benen op de grond zetten.

Happy birthday to me.