B L O G • // Hoogzwanger fietsen
39+5 en ik kwam met het briljante idee om naar tuincomplex de Grootte Braak te fietsen om Felicia naar een logeerpartijtje bij der nichtje te brengen. Ongeveer 4 km heen en 4 km terug. Ze wilde graag haar fiets mee en om die nou in de auto te proppen.
Lekker genietend van het zonnetje, kort stukje fietsen. Ideaal en wie weet komt onze kleine vent wel als die wat hobbels in de weg voelt?
We hebben een heuvel vanaf de Haarlemmerweg richting Westpoort die ik eerst heel slim zou bewandelen, omdat ik de druk op mijn bekken al bij elke weghelling van 1% zelfs al voelde. Maar goed twee keer trappen en dacht stoer, dit doen we wel even. Wijdbeens trappend, totaal geen mogelijkheid meer om recht te trappen door de ingedaalde baby, trotseren we deze helling. Pittig.
Haalde zowaar iedereen op deze berg in, maar zodra ik de eindstreep zag kwam ik net 1/10 tekort, want werd voor de eindstreep 2e!
Bovenop de clif had ik geen adem meer over, en kreeg een voorwee zoals ik die de afgelopen dagen al had gekregen. Kort maar wel krachtig. In ademnood in de afdaling puffen, zuchten en kreunen. Waaaaar ben ik aan begonnen! Onderweg wat biologisch vlees mee gehapt.
Briljant! Wat een onderneming.
Dacht dat ik de grootste uitdaging had gehad. Opstappen en de mount everest beklimmen, maar afstappen was een nog veel grotere beleving. Sta je dan stil, met je bolle toeter, klem tegen het stuur, tussen je benen een damesframe. Zadelpijn al na de 4 km voelbaar en druk op bekken en drang om de koekeloerende baby tegen te houden, in afwachting hoe ik mijn been over het frame zou halen.
Uhm op 1 been staan doet mij de laatste weken al zeer, trekt het enorm in mijn lies, maar ja zie dan ook nog eens dat andere been over het frame te lanceren als je je al zo stijf voelt na die 4 km.
Geweldig! Meerdere scenario's schieten door mijn hoofd. Zal ik mij op mijn linker zij laten vallen met fiets en al, dan kan iemand op de grond de fiets tussen de benen vandaan tillen. Ideaal! Maar hoe kom ik dan zelf van de grond?
Zal ik weer opstappen stukje fietsen en al rijdend mijn been de andere kant op zwiepen en eraf springen? Ouch, voelde mijn baarmoeder, direct bij het idee, al samenkrampen.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor het scenario om wat wijdbeenser te gaan staan, fiets beetje schuin te houden en been heel klein beetje op te tillen en weer neer te zetten. Pijnlijk, maar ja zal wel niets zijn in vergelijking tot de komende bevalling.
Filmmateriaal voor de leukste thuis, werkelijk waar!
Shit! We moeten ook nog terug.
Ik doe dit nooit meer!
(Als ik hoogzwanger ben)
(Als ik überhaupt weer zwanger ben)
(Überhaupt fietsen)
(Bewegen in het algemeen)
Lekker genietend van het zonnetje, kort stukje fietsen. Ideaal en wie weet komt onze kleine vent wel als die wat hobbels in de weg voelt?
We hebben een heuvel vanaf de Haarlemmerweg richting Westpoort die ik eerst heel slim zou bewandelen, omdat ik de druk op mijn bekken al bij elke weghelling van 1% zelfs al voelde. Maar goed twee keer trappen en dacht stoer, dit doen we wel even. Wijdbeens trappend, totaal geen mogelijkheid meer om recht te trappen door de ingedaalde baby, trotseren we deze helling. Pittig.
Haalde zowaar iedereen op deze berg in, maar zodra ik de eindstreep zag kwam ik net 1/10 tekort, want werd voor de eindstreep 2e!
Bovenop de clif had ik geen adem meer over, en kreeg een voorwee zoals ik die de afgelopen dagen al had gekregen. Kort maar wel krachtig. In ademnood in de afdaling puffen, zuchten en kreunen. Waaaaar ben ik aan begonnen! Onderweg wat biologisch vlees mee gehapt.
Briljant! Wat een onderneming.
Dacht dat ik de grootste uitdaging had gehad. Opstappen en de mount everest beklimmen, maar afstappen was een nog veel grotere beleving. Sta je dan stil, met je bolle toeter, klem tegen het stuur, tussen je benen een damesframe. Zadelpijn al na de 4 km voelbaar en druk op bekken en drang om de koekeloerende baby tegen te houden, in afwachting hoe ik mijn been over het frame zou halen.Uhm op 1 been staan doet mij de laatste weken al zeer, trekt het enorm in mijn lies, maar ja zie dan ook nog eens dat andere been over het frame te lanceren als je je al zo stijf voelt na die 4 km.
Geweldig! Meerdere scenario's schieten door mijn hoofd. Zal ik mij op mijn linker zij laten vallen met fiets en al, dan kan iemand op de grond de fiets tussen de benen vandaan tillen. Ideaal! Maar hoe kom ik dan zelf van de grond?
Zal ik weer opstappen stukje fietsen en al rijdend mijn been de andere kant op zwiepen en eraf springen? Ouch, voelde mijn baarmoeder, direct bij het idee, al samenkrampen.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor het scenario om wat wijdbeenser te gaan staan, fiets beetje schuin te houden en been heel klein beetje op te tillen en weer neer te zetten. Pijnlijk, maar ja zal wel niets zijn in vergelijking tot de komende bevalling.
Filmmateriaal voor de leukste thuis, werkelijk waar!
Shit! We moeten ook nog terug.
Ik doe dit nooit meer!
(Als ik hoogzwanger ben)
(Als ik überhaupt weer zwanger ben)
(Überhaupt fietsen)
(Bewegen in het algemeen)
Reacties
Een reactie posten