B L O G • // Kom je al

Wat zit het mensenlichaam toch vreemd in elkaar.
Mijn zwangerschap begon met heftige migraine aanvallen, althans dat waren de eerste tekenen die ik kreeg op 21 december.
Had over 3 dagen wel meer als 10 migraine aanvallen. Macho kwam steeds vaker bij mijn buik liggen en ik had vreemde ik-ben-zwanger dromen. Tot ik 1e kerstdag wakker werd, erg vroeg in de morgen, met zo een stellige mening dat ik ...in verwachting zou zijn, dat ik nog bang was dat door mijn gedachte de test misschien wel vals positief zou zijn.

Ik ben de afgelopen 3 dagen nogal onrustig en heb mega veel harde buiken. Heb het idee dat kleine Bram al af en toe het hoekje om kijkt zo een druk voel ik beneden. Alsof ie al een frisse neus aan het halen is. Nou ja fris, bij wijze van spreken.
Afgelopen maandag spraken we een vrouw die zei dat de baby echt al laag zat aan mijn buik te zien, en ze verwonderde zichzelf over mijn uitgerekende datum. Nou dame die ga je echt niet halen was haar antwoord. Je denkt nog terug aan mij als je je kindje in je handen hebt voor die datum.


Ik was er niet echt van onder de indruk, buiten mijn onrust merk ik eigenlijk nog niets en ben ik er stellig van overtuigd dat de baby zich toch wel wat later aandient.

Gisteravond kreeg ik een enorme migraine aanval, uit het niets, overviel het mij weer. Oké vreemd, laatste keer was vorig jaar vlak voor de primeur zou dit dan weer een teken zijn voor een nieuwe primeur?
Ondertussen begonnen mijn darmen op te spelen en zonder dat ik echt buikkrampen heb van bijvoorbeeld verkeerd eten, ervaar ik wel buikloop. Rommelt ook aardig in die buik. Macho is weer mega aanhankelijk en heb weer vreemde dromen.


Dr Google bevestigde alleen maar wat ik zelf denk, of zeg maar wil denken. Bevalling zit er aan te komen.
Ik zie dat ik allerlei symptomen heb die begin van de bevalling aan kunnen geven. De echte duidelijke breken van de vliezen, verliezen van slijmprop of de weeën blijven echter uit.
Ik lees ook op google wat je kunt doen om je bevalling proberen op te wekken. Uiteraard mits je klein hulk er klaar voor is om zijn strijdkrachten te delen met deze wereld.


Na migraine aanval twee en toilet bezoek nummer tel kwijt, wat gerommel in mijn buik, steken in onderbuik. Zit ik met een enorme bigsmile, denkend aan die dame van maandag in mijn tepels te knijpen.
Want hey dat zou de bevalling wel eens kunnen triggeren.


Wat doet mijn geest toch rare dingen met mij dat ik gewoon zit te wachten op de pijn. De weeën die maar niet schijnen te komen, gewoon omdat ik jou zo graag in mijn handen wil houden, lieve Bram.

Noem me gek, noem me idioot, noem mij niet goed wijs of noem mij schaamteloos, maar het allerleukste wat je mij kunt noemen, is mama (in spé).

Reacties

Populaire posts van deze blog

B L O G • // Gouwe Ouwe

B L O G • // Zomer in de ijskast

B L O G • // Veerjaartig