B L O G • // We sparen ze allemaal

Wat niemand mij heeft verteld of wat ik onmogelijk op Google heb kunnen vaststellen, is de ontelbare dagen dat de kinderen ziek zijn per jaar.

Omdat mijn inner controlfreak graag voorbereid is heb ik menig zin of trefwoord rondom baby en kinderen al ingevoerd vóórdat de verrekijker raak schoot.

Zowel “kinderwens”, “voorbereiden kindertijd”, “wat moet je weten voordat je aan kinderen begint” en “krijg een baby”, gaven de inzichten niet die ik nu als moeder van drie snottebellen en hoest kanonnen wél heb gekregen.

Bereid je voor op 80% van de tijd zijn ze ziek zwak of misselijk en 20% vraag je je af of ze wat mankeren.

Heb sindskort maar een ziek dagboek gemaakt waarin ik de data op schrijf en het mankement van de 2016, 2018 en 2020 modellen, want het is niet aan te slepen.

Helaas geen garantie, dus we moeten het doen met dr Google, de huisarts en de oma weet raad tips en trucs.

Heb natuurlijk wel 3 mannen, dus weet niet hoe vaak ik ook die verdomde mannen griep ga turven.

Werk 32 uur, en al zeg ik het zelf, ik vind dat ik een harde werker ben. Ik wilde kinderen en vind dat mijn werk er niet onder moet lijden dat ik kinderen heb gekregen en daardoor valt het enorm op als ik ze door ziekte niet naar school of de opvang kan brengen en ik weer capriolen moet uithalen om de ballen op het werk en thuis hoog te houden. Gelukkig kan ik hybride werken, maar dat betekent niet dat ik op de kinderen kan letten als er verwacht wordt dat ik werk. Zo heb ik de ene keer calamiteitenverlof opgenomen, de andere keer spreek ik mijn eigen PLB uren aan of vakantieverlof, wissel ik wat werktijden of kijk ik weer even mijn collega’s lief aan om mij waar te nemen.

Juist omdat ik al die ballen hoog wil houden, merk ik op dat ze elkaar wel erg vaak afwisselen met ziek zijn.

Als de één de hoest fase inmiddels voorbij is en over is gegaan tot spugen, diarree of uitslag, komt de volgende met een snottebel en vermoeide rode ogen, waardoor de kinderopvang, volgens het corona protocol, weer met een thermometer staat te zwaaien om een eventuele verhoging op te meten.

Daargelaten dat buiten bovenstaand lijstje we zeker de oorontstekingen, de abcessen aan de oren, krentenbaard, waterpokken, gebroken armen van afgelopen jaren niet zijn vergeten. 

Hoeveel veel voorkomende kinderziektes bestaan er en waarom lijkt het alsof jullie ze allemaal sparen?

We merken het vooral doordat ze op school zitten en de opvang. Ze komen in aanraking met andere kinderen van andere gezinnen, welke elkaar allemaal aansteken.

Je kent vast de corona plaatjes nog van het nieuws. 1 iemand heeft het en verspreid zo alle baccillen over verschillende families heen.

“Het heerst” hoor je dan weer. Nou dat is hier ook het geval. Als we horen dat de buurkinderen ziek zijn en wat ze mankeren is het eigenlijk alleen nog aftellen wanneer wij het dan krijgen.

Weerstand, weerstand hoor ik je zeggen. Ja daar hebben we nu niet zoveel aan, die moeten ze nu eerst op zien te bouwen.

Het wordt dan hopelijk ooit eens minder.

Ooit.

Tot die tijd hebben we een strippenkaart op de huisarts. Want waar we een paar maanden geleden met de zalfjes voor krentenbaard aan het smeren waren, ook nog een verwijzing hebben gekregen voor een al dan niet gebroken arm wat later vet gebroken bleek, hebben we nu oordruppels voor een behoorlijke oorontsteking meegekregen.

De bevuilde wasjes en toiletten zijn inmiddels niet meer te tellen. Handen zijn stuk van het vele wassen. De watermeter slaat uit van de vele badder sessies. En dan, dan komt er een moment dat je niet meer kan moederen. In mijn geval dan. En je zelf ziek wordt. Je ellendig voelt en even spijt hebt dat je gewenst hebt dat je zelf ziek was in plaats van je kleine mannetjes.

Wij doen momenteel hier een estafette thuis of een zeskamp, het is maar net hoe je het wilt noemen. Onderdelen als projectiel werpen, ruik het verschil, raad het nummer hoestend en koorts hoger of lager, komen voorbij.

Wat een ellende. Dan te bedenken dat we er ook al half brak bij lagen met de kerstdagen.

Als we overigens deze ellende achter de rug hebben voelt het altijd even alsof we weer de hele wereld aan kunnen.

Kort dan, want de volgende berichten verschijnen alweer op social schools. Naast dat er bijna maandelijks luizen zijn geconstateerd, is er momenteel een bericht gestuurd dat schurft heerst. En mocht je deze kleine mijtjes onder je bovenste huidlaag hebben lopen, dan ontkom je niet aan een behandeling met een nieuw zalfje.

Yippie, deze hadden we nog niet op onze spaarkaart.