B L O G • // Dokter Shayn

Shayn houdt van rollenspellen.

"Tatutatu" voor je het weet komt ambulancebroeder Shayn aangescheurd.
"Kom hier boef, ik ben de politie." Je knippert met je ogen en hij heeft je in de houtgreep en in de boeien geslagen met het eerste beste speelgoed dat voor nepboeien kan dienen.
Zo ben ik al eens in de cel gedropt met een speelgoed slang om mijn polsen. Wat ik misdaan heb weet ik niet meer, er wordt iedere keer toch een nieuwe aanklacht verzonnen.

Aan fantasie in ieder geval geen gebrek.
Toen we met kerst een aantal cadeau opties aan het uitzoeken waren, was het ook niet zo heel gek dat er een dokterstas in het winkelmandje belandde. Met "echte" speelgoed rekwisieten kun je nog leuker spelen.
In de kerstvakantie waren wij dan ook allemaal Shayn zijn patiënten. Bloeddruk werd zorgvuldig gemeten, pleister geplakt, temperatuur gemeten en spuitje gegeven om beter te worden. Als we 'rood' waren bestempeld door de thermometer lagen we even ziek op de bank. Na het bezoek van dokter Shayn was altijd alles weer goed.

Op de opvang hadden ze laatst ook een thema. De dierendokter. Shayn mocht zijn zieke knuffel meenemen om op school beter te maken bij de knuffeldierenarts.
Er was een wachtruimte ingericht en ik had de grootste knuffel in huis een verband om zijn arm en hoofd gedaan en mitella om zijn arm te ondersteunen. Deze was klaar om geholpen te worden door alle mini doktoren.
De leidsters op de opvang vertelden hoe leuk Shayn in zijn rol als wachtende patiënt of dokter was. Hoe zorgvuldig hij een scene kan naspelen herkenden wij ook wel vanuit huis.
Wat ontzettend leuk dat hij dit ook op de opvang kon doen.

 

Inmiddels is het voor Shayn ook duidelijk dat doktoren weleens ziek kunnen worden of een ongelukje kunnen krijgen.

Zo is Shayn vanochtend, na het missen van de armleuning op de trap, vanaf de derde trede, onderaan weliswaar, naar beneden geduikeld. Hij ving zich goed op zijn handen op, maar helaas stond er een stenen plantenpot in de weg waarop zijn hoofd een kopstoot maakte.
In nog geen enkele minuten tijd, ontstond er een blauw ei op het voorhoofd van onze dokter. Hij was zo snel zo groot geworden dat de stress er bij de hulp assistenten snel inschoot. Ei werd gekoeld, foto's werden direct gemaakt en vragenvuur op Shayn losgelaten. "Ben je misselijk of heb je ergens anders pijn, kun je zien?" Kijken naar zijn gezicht en voelen of hij normale functies nog gebruikt. Ook was hij niet overdreven suffig of afwezig. Alhoewel niets erop duidde dat het ernstiger was dan het eruit zag hebben we toch om 8 uur direct gebeld met onze huisarts.
Vloekend en vol ongeduld hebben we een kwartier aan de lijn gehangen, wachtend op één van de druk bezette assistenten.
Weten zij wel dat dokter Shayn nooit te laat is, altijd meteen met zijn dokterstas komt aanrennen en ze hem nu laten wachten!

Inmiddels bekomen van de schrik, dezelfde uitleg van de assistent, als google op 'hematoom schedel kind', wanneer het noodzaak is om onze kleine man wel te laten zien bij de huisarts, kunnen we rustig ademhalen.
Patiënt Shayn doet het goed en is behandeld volgens zijn eigen methodiek door dokter papa Sid.