B L O G • // Schijtzooi

Ieh ik ben er zo een hoor. Een moeder die alle mijlpalen vast legt. Zelfs de ranzigste. Zeg nou zelf het is toch gewoon heel knap dat onze jongen zelf een poepje doet op het potje?

We hebben zo een kleinkinderen app en vrienden app. Iedere week houden we de opa's, oma's en tante op de hoogte van het wel en wee van de kinderen. Maar ook onze vrienden spammen we zo nu en dan met kinderfilmpjes, foto's en opnamen. Makkelijk als je elkaar niet wekelijks ziet. Er komen mooie, grappige en lieve foto's voorbij. We praten over de leuke, gekke en noodzakelijke dingen. We hebben gekke video's en soms lullen we via de spraakknop wat naar elkaar.
We hoeven daardoor niet alles meer op facebook te planten. De meest belangrijke mensen weten toch wat er in ons leven speelt.

Van de week hadden we een poolparty in onze tuin. De kleinste kinderen konden op het potje buiten plassen. Vandaag haalde ik dit potje naar binnen toen ik de tuin wilde opruimen.
Dyordan weet wat het is en zei meteen plassen plassen!
Ik dacht waarom niet. Lekker weer. Loop jij maar in je blote togus rond door het huis en ga maar plassen op het potje.
3x achter elkaar, mini plasjes. Ontzettend vrolijk enthousiast springt hij van het potje af. "Jaaaa goed zo Dyordan, high 5!" Dyordan wiebelt enthousiast naar mijn hand.
We hebben deze mijlpaal al eerder gehad en hij hield het niet lang vol. Waarschijnlijk was hij er nog niet toe aan de zindelijkheidstraining. Maar goed stimuleren is nooit verkeerd.
Met zijn kadetten gaat hij in kleermaak zit op de bank zitten. Hij maakt een stille geconcentreerde indruk.
O nee. Hij gaat nu toch niet poepen?

Als je Dyordan zijn strontluiers kent, begrijp je de lichtelijke paniek in mijn ogen.
Dyordan zei nee op de vraag.
Het was wel het moment om zijn luier te laten zien en hem toe te spreken.
"Dyordan kijk eens. Ik heb jouw luier in mijn hand. Jij hebt hem nu niet meer om. Plassen en poepen doen we op het potje hè." En wijs ondertussen driftig van de luier, naar zijn billen en naar het potje.
Dyordan doet alsof hij het begrijpt.
Praktijk zal het moeten leren.

Terwijl papa Robert ten Brink terug kijkt met alle gezinsherenigingen in het buitenland. Gaat mama weer verder met het huishouden.
Ik sta op de trap alle fotolijstjes, die op de trap opgang hangen, te stoffen, als ik vanuit de woonkamer papa hoor praten. "Moet je poepen Dyordan?"
Dyordan schijnt inmiddels zelf op het potje te zijn gaan zitten en geeft antwoord vanuit zijn tenen. "Jaaa"

Ik snel de trap af. Ik moet erbij zijn als hij zijn eerste drolletje in het potje legt. Achteraf voel ik mij belachelijk maar toen wilde ik niets liever bij de mijlpaal aanwezig zijn.
Dyordan laat zijn billen schoonvegen door papa en o wat ben ik trots.
"Yeah Dyordan wat goed. Je hebt gepoept in het potje." Ik maak hier de hoera arm gebaren bij en kom naar hem toe gehuppeld. "High 5 wat goed van jou!"
Dyordan beantwoord enthousiast mijn high 5 met een smile van oor tot oor.

Wat zijn we trots.
Het moment erna pak ik het potje op om de drol boven in het toilet weg te gooien.
Boven denk ik alleen maar, wat zonde, dit is zijn eerste mijlpaal. Ik moet het na tuurlijk in de kleinkinderen app plaatsen, vrienden moeten er vanaf weten en het moet in mijn mijlpalen notitieblog worden genoteerd.
Maar aangezien wij vaker zeggen "picture or it didn't happen", stond ik ineens met mijn camera in mijn hand om zijn shitload te fotograferen.

Ja deze mama heeft ook nog op verzenden geklikt.