B L O G • // Sale

Er wordt wel eens lacherig gedaan om mijn begrotingsspreadsheet of aanleg van voorraden producten.

Zo voer ik onze verwachtte inkomsten en uitgaven vooraf trouw iedere maand in. En lach niet, de komende 30 maanden zijn al doorgeteld.
Handig om zo altijd eenmalige jaarbedragen te kunnen noteren of rekening houden met clubjes op kinderopvang als de kinderen een bepaalde leeftijd hebben.
Daarnaast check ik in de maand meermaals per week onze bankrekening om de, zo goed als mogelijk gemaakte, voorspellingen bij te sturen.

Zo heb ik de financiële mee- of tegenvallers snel in de smiezen. En word ik vaak zelf met de neus op de feiten gedrukt dat mijn gat in de hand echt weer provisorisch gedicht moet worden.
Ook als er een ander bedrag wordt afgeschreven dan begroot, ben ik er als de kippen bij.

Financiële meevallertjes zet ik weg voor de wat krappere maanden of sparen we structureel weg, want dat we met onze huidige levensstijl niet altijd uitkomen met het dan gestorte salaris is een feit. En zolang we met de begroting uit kunnen komen, is er niet direct een man over boord.

Heb het al eens eerder geschreven, ik ben sinds de eerste zwangerschap koopziek, en daardoor vatbaar voor mooie aanbiedingen of de vier letters S A L E.
Zo overweeg ik iets minder vaak elke aankoop en 'doe' soms gewoon.
Gek contrast voor iemand die wekelijks der spreadsheet aan het bijwerken is en dus juist een controlfreak is.

Het zal je dan ook niet verbazen dat ik een fanatieke cashback spaarder en kortingscode zoeker ben, en de items online afreken met mijn speciale euroclix mastercard.
Zo voelt een aankoop waar korting op korting gestapeld is en waar je punten voor je aankoop krijgt, een echte musthave.
En zeg nou zelf, kleding en schoenen komen altijd van pas.

Alhoewel ik niet alles verzamel of van mening ben dat ik alles kan gebruiken, ben ik soms toch een horder.

Voorraadkast staat vol met de 1+1 aanbiedingen, de tuin is met dit weer een ware frisdrankoase geworden, scheelt de tweede koelkast namelijk hard werken, en de bergingkast staat vol met extra verzorgingsproducten.
Je zou bijna kunnen stellen dat we een buurtwinkeltje zijn.

Niet zo verwonderlijk dat ik vaak 'wij' kan roepen in de straatapp als een goede buur een klein boodschapje is vergeten en de vraag stelt wie kan helpen.

Ik koop altijd in grote aantallen en altijd in de aanbieding. Dan ben je in één keer veel kwijt, maar in de loop van de tijd gezien, uiteindelijk minder.
Bovendien voelt het goed, want je denkt werkelijk een koopje op de kop getikt te hebben.

Omrekenen hoort erbij, zonder de eenheidsprijs (per gram, per liter, wasbeurt of item) kun je lastig vergelijken. Op deze manier kom je erachter dat je soms genept wordt waar je bij staat.
Op zo'n moment kan ik een Sale of 'aanbieding' gewoon laten lopen. Tik tik dat is best een schouderklopje waard.

Mijn favoriete winkel, waar ik altijd groot in sla, heeft naast verzorgingsproducten ook speelgoed te koop.
Lego is daar soms net iets duurder dan elders op internet, maar met de 15% die er al af gaat en de aanbieding 2+1 gratis kom je toch weer op een mooi bedrag uit. Tel daarbij nog de 30% avond klantvoordeel bij en je hebt hele sets voor een zogenaamd prikkie.
Ik word hebberig. Ik koop niet wat ik nodig heb, maar ik koop al wat ik nodig zou kunnen hebben.
Een aanstaant cadeautje voor een verjaardag, welke nog zeker driekwart jaar op zich laat wachten. In februari al denkend aan de aankomende winterse feestdagen. Of een diploma of rapport cadeautje terwijl deze nog helemaal niet in de wacht gesleept zijn.
Nadeel is wel dat je soms vergeet dat je nog iets hebt liggen.

Raak overigens wel in de lichte paniek stand als mijn mijn man zegt dat hij ergens de laatste van heeft gepakt. Als hij dat überhaupt al zegt en we ineens de hele kast overhoop moeten halen, en blijkt dat er echt niets meer ligt.

Wat! Hoe dan! We hebben altijd voorraad! Maar hoelang kunnen we zonder? Het is nu niet in de aanbieding! Ga het niet voor de volle mep kopen! Waarom heb je niet gezegd dat het bijna op was?

Hoe kan ik het hem nou eigenlijk kwalijk nemen.
Er ligt altijd een heel schap vol. Daar moet haast een heel inkoopsysteem achter zitten welke de voorraden zorgvuldig monitort en op tijd besteld als deze dreigt uit te putten.
Op = op is hier gewoon een no go.
Leverproblemen bij de leverancier, op zo'n moment, bezorgd uitslag en afwijkende formules van onze vaste prik producten geeft een signaalstoring in het brein.
Adem in adem uit.
Het komt zelden voor. Pak de oorlellen, wrijf en doe even woezah.

Toch genieten wij niet alleen van de aanbiedingen en de goed doordachte aankopen. Geregeld geven we ook spullen weg.
Zo staan er kasten of kisten in onze omgeving waar producten in gezet kunnen worden, waar anderen dan weer wat uit kunnen halen indien nodig. Weggeef hoek op facebook of de stichting waar ik al eens eerder over geschreven heb.
Daarnaast kun je ook doneren aan de voedselbank als je Albert Heijn boodschappen online doet.

Heb er een goed gevoel bij dat het ook terecht komt bij minder 'verwende' kinderen omdat het gewoonweg niet lukt voor de ouders.

Afgelopen week was het echter weer raak. Mijn kinderen hadden een baantje gekregen van hout waar je met autotjes of treintjes op kunt rijden.
Het valt hier zo goed in de smaak en zijn er zo leuk mee aan het spelen, dat al snel de gedachte ontstond om deze set beetje bij beetje uit te breiden.
Leuk als Koos inspiratieloos weer om de hoek kwam kijken.

Echter was deze set ineens in de aanbieding bij de Lidl. En dan voor zo'n mooi bedrag, dat ik mijn ogen niet kon geloven toen ik in de app nog een actiecode activeerde voor 1+1 gratis.
Dus 4 sets voor de prijs van 1 set als we de originele prijs hadden moeten betalen.
En óók nog zonder verzendkosten. Als klapper nog cashback kliks welke in harde knaken worden omgezet. En als ik dan betaal met euroclix mastercard krijg ik ook nog clix punten, welke ook weer geld oplevert.
Mijn ogen puilde uit maar werd al snel geïrriteerd van de traag werkende website, bang dat de zorgvuldig uitgezocht combinatie ineens niet meer voorradig zou zijn door een andere klikgrage moeder.

Toen de bevestigingsemail van de bestelling binnenkwam kon ik weer wat ademen. Wauw dit leek een te mooi om waar te zijn aanbieding.
Ik had mijn innerlijk onrust voor mijn koopdrang weer gestild en kon met smart wachten op het pakket.

Omdat de drie jongens nu half op elkaar gedoken zaten met 6 spoorbaan railsjes, werd deze ietwat impulsieve aankoop 'zomaar' gegeven. Omdat ze zo lief konden samen spelen. Geen Sint, geen kerst, geen verjaardag. Maar een soort bedachtte beloning voor het feit dat de haren nu op hun schedel bleven zitten en er geen blauwe plekken werden geslagen of ogen uitgekrabt.

En wat is het een schot in de roos.
Alhoewel er al menig auto en train crashes (of clashes) zijn ontstaan, spelen ze er ook heel zoet mee.
Onze halve woonkamer ingenomen, maar dat deert nu even niet.
Ik kijk uit op een geweldig in elkaar geplaatst treincircuit waarbij de kinderen heerlijk aan het spelen zijn met zowel automatisch op batterijen lopende treintjes als met de losse auto's en aanhangers.

Al lachend en genietend, hoe mijn verslaving tot zo iets moois kan leiden, schrik ik op, pak de telefoon en zoek online naar een goede deal voor nieuwe batterijen, want heb ik nou net het laatste pakje gepakt voor de automatische treintjes?

Disclaimer: Deze blog is welicht wat aangedikt en hier en daar wat sterk benadrukt. Heb geen probleem en als dat er wel is, heb ik dat onder controle.