B L O G • // Groot, stevig en robuust
We lijken de Ginger Ale reclame wel de afgelopen weken.
'Doe mij maar een vloertje' of 'doe mij maar een bedje'. Vandaag was het geheel onverwachts 'doe mij maar een eettafel, dressoir, salontafel, bergkast en fauteuils.'
Ons doel was de keukenzaak om een aanpassing op de keuken door te geven.
Ach even kijken kijken nog niet kopen bij andere winkels aan de woonboulevard.
We lopen daar de eettafel tegen het lijf, waar we allebei direct van zeiden "ja dit wordt hem". Nu we in koor dit uitspraken leek het wel alsof we op de achtergrond 'Halleluja' hoorden zingen.
Alhoewel ik van manlief de vrije hand had om de inrichting te bepalen, kon ik, op mijn erg heldere concept, geen goedkeurende blikken krijgen.
Totaal niet enthousiast werden mijn geshowde items de afgelopen weken ontvangen. Om nu heel erg mijn ding door te drukken, en wil wel even benadrukken dat hij mij die vrijheid gegeven had, leek mij voor een 'thuis' gevoel voor beide, niet heel geoorloofd.
Maar ergens aan het einde van de tunnel was er licht. "wauw, ja dit wordt hem" roep ik. "Ben helemaal weg van een ovale tafel, en deze hout kleur en o ja kijk die poten, precies wat we zoeken."
Niet over nadenken, inpakken en wegwezen.
Ik zie Sid de folder erbij pakken, maat nakijken, materiaal, mogelijkheden, de prijs etc. Hij was ook enthousiast, maar ergens zag je een te mooi om waar te zijn look.
Eerste winkel, 5 minuten binnen en we waren het eens dat dit hem moest gaan worden. Waar is het welbekende addertje? Moeten we hier even langer over nadenken?
We liepen door de opstelling rond, die kast is ook mooi. O en deze salontafel. Past deze dressoir ook niet perfect qua grootte?
Sid ging ondertussen zitten in een fauteuil en sommeerde mij zo ongeveer om hetzelfde te gaan doen, want hey, 'deze zit echt vet lekker' zei hij.
Wauw hij is op dreef. Wat optel sommetjes door, moi, de financiële adviseur, en we waren good to go.
Schrijf de bon maar uit.
Ik kijk vol trots naar mijn vent. Mooi uitgekozen. Zelfs een trendy groene zitrakker gekocht. Ookal had ik hele andere meubels gemixt en gematcht in mijn hoofd en is het moodboard al 25 keer aangepast. Het was niet helemaal een utopie, want ookal zijn het niet de meubels van mijn oorspronkelijke wensenlijst, ze creëren wel hetzelfde gevoel, misschien zelfs wel beter.
Stoer en industrieel maar wel huiselijk en warm. Je kunt er alle kanten mee op.
Sid heeft toch iets eigentijds landelijks gekozen, mooie grote vormen, gecombineerd met stoer industrieel staal en praktisch. Precies waar hij van houdt.
Groot, stevig en robuust.
'Doe mij maar een vloertje' of 'doe mij maar een bedje'. Vandaag was het geheel onverwachts 'doe mij maar een eettafel, dressoir, salontafel, bergkast en fauteuils.'
Ons doel was de keukenzaak om een aanpassing op de keuken door te geven.
Ach even kijken kijken nog niet kopen bij andere winkels aan de woonboulevard.
We lopen daar de eettafel tegen het lijf, waar we allebei direct van zeiden "ja dit wordt hem". Nu we in koor dit uitspraken leek het wel alsof we op de achtergrond 'Halleluja' hoorden zingen.
Alhoewel ik van manlief de vrije hand had om de inrichting te bepalen, kon ik, op mijn erg heldere concept, geen goedkeurende blikken krijgen.
Totaal niet enthousiast werden mijn geshowde items de afgelopen weken ontvangen. Om nu heel erg mijn ding door te drukken, en wil wel even benadrukken dat hij mij die vrijheid gegeven had, leek mij voor een 'thuis' gevoel voor beide, niet heel geoorloofd.
Maar ergens aan het einde van de tunnel was er licht. "wauw, ja dit wordt hem" roep ik. "Ben helemaal weg van een ovale tafel, en deze hout kleur en o ja kijk die poten, precies wat we zoeken."
Niet over nadenken, inpakken en wegwezen.
Ik zie Sid de folder erbij pakken, maat nakijken, materiaal, mogelijkheden, de prijs etc. Hij was ook enthousiast, maar ergens zag je een te mooi om waar te zijn look.
Eerste winkel, 5 minuten binnen en we waren het eens dat dit hem moest gaan worden. Waar is het welbekende addertje? Moeten we hier even langer over nadenken?
We liepen door de opstelling rond, die kast is ook mooi. O en deze salontafel. Past deze dressoir ook niet perfect qua grootte?
Sid ging ondertussen zitten in een fauteuil en sommeerde mij zo ongeveer om hetzelfde te gaan doen, want hey, 'deze zit echt vet lekker' zei hij.
Wauw hij is op dreef. Wat optel sommetjes door, moi, de financiële adviseur, en we waren good to go.
Schrijf de bon maar uit.
Ik kijk vol trots naar mijn vent. Mooi uitgekozen. Zelfs een trendy groene zitrakker gekocht. Ookal had ik hele andere meubels gemixt en gematcht in mijn hoofd en is het moodboard al 25 keer aangepast. Het was niet helemaal een utopie, want ookal zijn het niet de meubels van mijn oorspronkelijke wensenlijst, ze creëren wel hetzelfde gevoel, misschien zelfs wel beter.
Stoer en industrieel maar wel huiselijk en warm. Je kunt er alle kanten mee op.
Sid heeft toch iets eigentijds landelijks gekozen, mooie grote vormen, gecombineerd met stoer industrieel staal en praktisch. Precies waar hij van houdt.
Groot, stevig en robuust.
Reacties
Een reactie posten