B L O G • // Aangeschoten van zijn adem
Ik kreeg laatst weer een herinnering op facebook van een post die ik iets meer als een jaar geleden, tijdens mijn zwangerschap, had geschreven.
Ik moest er weer vreselijk om lachen. Hoewel ik nog niet het gevoel heb dat mijn hormoonhuishouding alweer op normale tour is, weet ik nu natuurlijk wel beter.
Ik had tijdens mijn zwangerschap de raarste zaken waar ik over nadacht. Iets waar je nooit bij stil staat, was ineens een hele openbaring. Alsof ik de waarom fase van een peuter opnieuw doormaakte.
Vorig jaar ging mijn vriend met een gezamenlijke vriend de figuurlijke bloemetjes buiten zetten in Amsterdam. Ik kon mij onder het mom van ik ben zwanger en ik trek dat niet en wil niet in een rokershol staan, heerlijk op de bank nestelen.
Ik heb heerlijk genoten en lag rond een goede klok van 12 in mijn bed. Toen mijn blaas mij uit mijn slaap hield zag ik dat de mannen de half 6 al gepasseerd waren en schenen het blijkbaar dus erg naar hun zin te hebben.
Dat ze het naar hun zin gehad hadden was goed te merken. Toen ze eenmaal ons huis gevonden hadden kwam drankorgel 1 en 2 mij nogal melig tegemoet.
Manlief vond zijn kussen en nestelde zich, met zijn gezicht naar me toe, in bed. Klein kusje en mijn allerliefste vent lag heerlijk te ronken. Ik lag klaarwakker en weer eens te piekeren. Iets wat ik geregeld deed tijdens mijn zwangerschap. De toekomst is ineens allemaal heden en daar moet over nagedacht worden. Wat als, waarom dit, waarom dat, maar dan, hoe kan etc
Onder invloed van de fles bacardi, die naast mij lag, dacht ik na over alcohol. Ik was zwanger dus ik dronk echt geen druppel, maar misschien een stomme gedachte, maar kan ik alcohol binnen krijgen van een ander zijn adem? Toen de kamer begon te ruiken naar een bar, had ik het idee bij elke hap "frisse" lucht, dat ik steeds meer onzin aan het bedenken was. Zie je nou wel, raak al aangeschoten!
Ergens moet er toch een kern van waarheid inzitten, immers wordt alcohol hoeveelheid dmv een blaastest gemeten. Waarom zou ik dan geen alcohol kunnen inademen van alles wat mister Bacardi richting mij uitwazemt?
En dan te bedenken wat je binnen krijgt als je een potje zou gaan tongworstelen? Was blij dat hij meteen de slappe vaatdoek werd toen hij zijn warme bedje vond.
De tijd vordert, ik adem wat in mijn deken, wend mij af van de drankbaas maar mijn fantasie neemt steeds meer de vrije loop. Onder invloed van alcohol of waren het de hormonen?
"Aangeschoten" denk ik, nee ik ben een slechte moeder!
Huilbui tot gevolg.
Wat verschrikkelijk die drank, het maakt meer kapot dan je lief is...
Ik moest er weer vreselijk om lachen. Hoewel ik nog niet het gevoel heb dat mijn hormoonhuishouding alweer op normale tour is, weet ik nu natuurlijk wel beter.
Ik had tijdens mijn zwangerschap de raarste zaken waar ik over nadacht. Iets waar je nooit bij stil staat, was ineens een hele openbaring. Alsof ik de waarom fase van een peuter opnieuw doormaakte.
Vorig jaar ging mijn vriend met een gezamenlijke vriend de figuurlijke bloemetjes buiten zetten in Amsterdam. Ik kon mij onder het mom van ik ben zwanger en ik trek dat niet en wil niet in een rokershol staan, heerlijk op de bank nestelen.
Ik heb heerlijk genoten en lag rond een goede klok van 12 in mijn bed. Toen mijn blaas mij uit mijn slaap hield zag ik dat de mannen de half 6 al gepasseerd waren en schenen het blijkbaar dus erg naar hun zin te hebben.
Dat ze het naar hun zin gehad hadden was goed te merken. Toen ze eenmaal ons huis gevonden hadden kwam drankorgel 1 en 2 mij nogal melig tegemoet.
Manlief vond zijn kussen en nestelde zich, met zijn gezicht naar me toe, in bed. Klein kusje en mijn allerliefste vent lag heerlijk te ronken. Ik lag klaarwakker en weer eens te piekeren. Iets wat ik geregeld deed tijdens mijn zwangerschap. De toekomst is ineens allemaal heden en daar moet over nagedacht worden. Wat als, waarom dit, waarom dat, maar dan, hoe kan etc
Onder invloed van de fles bacardi, die naast mij lag, dacht ik na over alcohol. Ik was zwanger dus ik dronk echt geen druppel, maar misschien een stomme gedachte, maar kan ik alcohol binnen krijgen van een ander zijn adem? Toen de kamer begon te ruiken naar een bar, had ik het idee bij elke hap "frisse" lucht, dat ik steeds meer onzin aan het bedenken was. Zie je nou wel, raak al aangeschoten!
Ergens moet er toch een kern van waarheid inzitten, immers wordt alcohol hoeveelheid dmv een blaastest gemeten. Waarom zou ik dan geen alcohol kunnen inademen van alles wat mister Bacardi richting mij uitwazemt?
En dan te bedenken wat je binnen krijgt als je een potje zou gaan tongworstelen? Was blij dat hij meteen de slappe vaatdoek werd toen hij zijn warme bedje vond.
De tijd vordert, ik adem wat in mijn deken, wend mij af van de drankbaas maar mijn fantasie neemt steeds meer de vrije loop. Onder invloed van alcohol of waren het de hormonen?
"Aangeschoten" denk ik, nee ik ben een slechte moeder!
Huilbui tot gevolg.
Wat verschrikkelijk die drank, het maakt meer kapot dan je lief is...
Reacties
Een reactie posten