B L O G • // Onhandig

Jongens geen paniek! Het was geen aardbeving of iets dergelijks. Gewoon een plaatselijke val van deze dame.

De blauwe plek op mijn elleboog van het scooter incident is nauwelijks meer te zien, de snee in mijn voet van het staan in een kapot bierflesje is zo goed als genezen en mijn hersenschudding van de begroeting met het aanrechtblad is ook alweer een tijdje geleden, val ik net op straat met de hond uitlaten. Ja helemaal niets spectaculairs! Gewoon me myself and Macho. Geen rijdend voertuig, gevaarlijk glas of aanrecht in de buurt!
Enkel een stoep, te grote slippers en een inschattingsfout.


Mijn enkel vreselijk verzwikt, mijzelf opgevangen met mijn twee handen waar de schaafwonden op branden, maar kon niet voorkomen dat mijn knie tegen de straat sloeg. Tja ook een schaafwond en mijn knie een opkalefater gehad. Lekker hoor brokkenpiloot!

Mooiste van alles, lig ik op straat, met de niet zo meelevende hond nog aan de lijn (moest zeker heel nodig zijn eigen behoefte kwijt, of hij schrok enorm van de plumpudding die in elkaar zakte) zeg ik tegen mijzelf "Oei ik viel wel heel hard he." Wtf! Ik ben toch niet op mijn hoofd gevallen. Wat had ik verwacht, dat Macho nog hardop antwoord zou geven op mijn mededeling? "Ja, zeg je viel inderdaad heel hard, schiet nou op, ik moet plassen."
Daarna was ik ook nog 2 minuten aan het wachten op een onzichtbare hand die aangereikt zou worden!


Kom op Wen, wtf vervrouw je (geëmancipeerd bedacht woord), je hebt het voor elkaar gekregen om op de grond te belanden, zoek het zelf ook maar uit hoe je met een verrekt pijnlijke enkel, knie en handen weer opstaat.

Woezah.

Reacties

Populaire posts van deze blog

B L O G • // Gouwe Ouwe

B L O G • // Dokter Shayn

B L O G • // Bliep