G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Het zijn ons de rollercoaster weken al wel. Niets met de zwangere 41 weken vergeleken. Maar papa en mama leren heel snel. En nou zijn er al ineens 3 weken verstreken. Gelukkig vergeten we ook niet om te genieten. Voor je het weet missen we een memorabel 1e moment. Dat is de rede waarom je ons iedere dag plaatjes ziet schieten. Alles vastleggen van baby jongen tot echte vent. We kunnen je huiltjes al meer onderscheiden. En leren je ritmes en gewoontes steeds beter kennen. Je geniet zowel van de kunst- als moedermelk maaltijden. Waarna je ons met een volle luier weet te verwennen. We hadden nog geen enkel moment willen missen. Met zijn vieren voelen we al als een compleet gezin. Neem ons mee met al je belevenissen. Eerste kerst, vakantie, verjaardag en graag alles daar tussenin. Wat ik graag wil zeggen tegen jou. Mijn lieve kleine man. Is dat ik ontzettend veel van je hou. Zoals elke moeder voor haar zoon dat kan.

Kleine beer wat groei je toch al goed. Dat is goed te zien doordat we iedere dag weer nieuwe plaatjes schieten. Geen enkele foto is hetzelfde en je ziet gewoon de verandering en ontwikkeling. Je doet het goed op de moedermelk en dat is best vreemd dat ik dat nu kan zeggen, want borstvoeding geven werd al gauw een dingetje in de eerste week. In mijn zwangersch ap was ik al voornemens om borstvoeding te gaan geven. Ik had zelfs mijn kraamvrouw geselecteerd op haar extra lactatiekundige skills. Als ik de handdoek in de ring wilde gooien, als het niet ging lukken, kon zij mij echt alle technieken laten proberen alvorens we over zouden gaan op kunstvoeding. Ik wilde het echt proberen omdat ik de voordelen ervan zo belangrijk vind. Ik klink nu als een echt lid van de moedermelk maffia. Ook dit liep anders. Ik beviel in het ziekenhuis door middel van een keizersnede. Pas 45 minuten na de operatie werd Dyordan voor het eerst aan de borst gelegd. En ook al deed de verpleegkundige haar be

Sinds de mamatitel weet ik pas echt wat multitasken inhoud. Daar waren al die dubbele, zelfbewust gekozen activiteiten voor mijn moederschap helemaal niets bij. Nee je kunt pas echt multitasken als je ongepland meerdere dingen tegelijk moet doen en geen prioriteit meer kunt stellen tussen die twee zaken. Ja klinkt ingewikkeld, maar gaat mij ineens wonderbaarlijk goed af. Dyordan laat zich niet p lannen. Die wordt wakker wanneer hij dat wil en poept zijn broek ook niet op commando vol. Alhoewel we inmiddels wel een knetterpatroon aan het ontdekken zijn. Dat hij huilt om eten kun je best even laten gaan als je nog even snel met iets anders bezig bent, ware het niet dat zijn krijs soms echt door merg en been gaat. "O schatje heb je zo een honger?" Direct alles laten vallen en die kleine man tevreden stellen, want je concentreren op iets anders als je schattige baby in een bezetene van de exorcist veranderd, is gewoonweg onmogelijk. Ik had net de oven aangezet met een lek

Vandaag ben ik 1 week oud, heb ik al menig plas en poepluiers weten te produceren en een paar verschoningsongelukjes. Jammer dat het mij nog niet lukt om te schaterlachen, maar je moet de gezichten van papa en mama zien. Grote ogen, handen die snel doekjes proberen te grijpen en tja ik mag weer een leuk nieuw pakje aan! Missie geslaagd. O huilen, dat kan ik als de beste. Niet de hele dag door hoor, maar alleen als ik iets van ze wil. Probeer namelijk mijn ouders zo vaak duidelijk te maken wat mij mankeert maar ze snappen het soms niet. Het lijkt een beetje op het spel hints, je blijft je beste performance uitvoeren in de hoop dat je teamgenoten je hints toch nog snappen. Ik had nog steeds honger, maar je had mama moeten zien. Zo lief, ze wilde met mij knuffelen omdat ze dacht dat ik alleen maar getroost moest worden, ze wreef daarna over mijn rug om mij rustig te krijgen, was echt heel lekker maar nog niet wat ik wilde. Ze dacht dat ik krampjes had dus legde mij in een rare zweven