G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Sid houdt van mij, onvoorwaardelijk. En lijkt af en toe die dating reclame. "Ja schat, wat jij niet leuk vindt aan jezelf, vind ik geweldig!" Zo hadden we het vanavond bij het eten erover dat mijn onhandige geklungel soms, best heel aandoenlijk is. En mijn tics die ik heb, bij mij horen. "Ik ben gek op je schat. Een mooie vrouw." Ik bloos wat en stamel alleen "doe niet zo gek, je hebt een bril nod ... ig en ik hou van jou." Ja ben gek op die vent.   Er zijn echter ook trekjes die ik helemaal te gek vind van mijzelf maar waar Sid wel lichtelijk van geïrriteerd kan raken. Beetje het o daar heb je haar weer zucht, als we op de bank zitten en ik in de eerste 5 minuten van CSI al de dader en motief heb opgenoemd. Ik voel me steeds blijer worden als ik de ontknoping na 45 minuten voel naderen. Ja ja heb het script geschreven. Sid kijkt wel een beetje vol trots dat ik zo slim ben en ze mij niet kunnen foppen met al die scenario's, maar de spanning van...

Ik word er echt helemaal gek van. De pieten discussie. Keer op keer wordt deze weer aangewakkerd en het lijkt of de voorstanders voor de zwarte variant steeds agressiever en onsamenhangender worden. Ja natuurlijk ben je gekrenkt, het is een eeuwenoude traditie, het bestaat zo lang dat het nostalgisch is. Wat jij als kind hebt meegemaakt wil je voortzetten voor je eigen kinderen. Ook zij moeten kunn en genieten van deze traditie zoals deze ooit bedoeld was. Het is vervelend dat een relatief kleine groep, die zich gediscrimineerd voelt, bepaald hoe de traditie verder gevoerd moet worden. Ze nemen aanstoot aan de beelden dat blanke mensen zich willens en wetens zwart schminken en daarna als "slaaf" van sinterklaas snoepjes uitdelen. De piet wordt altijd als een dom typetje neergezet. Ietwat klungelig, slecht in schrijven en altijd op de pakjesboot het harde werken voor Sinterklaas uitvoeren. Ook al is het oorspronkelijk niet de bedoeling dat pieten slaven en ongeschoold zijn ...

De dag zat eraan te komen, heb hem notabene zelf gepland. Met pijn in mijn buik kwamen de dagen dichterbij. Kan ik nog terug? Ja natuurlijk kon ik dat. Het zou mijn eigen beslissing zijn. Iedereen zou het begrijpen en niet eens gek vinden als ik dat alsnog besloot. Maar nee het moet. Het moet van mijzelf. Liever nu dan uitstellen. Hoe langer ik wacht hoe moeilijker het zou worden als straks echt de nood aan de man was en ik echt de hulp nodig heb. Huilend in de auto terug. Mijn maag draait om. Wat heb ik gedaan! Ik geloof dat hij er minder mee zit dan ik. Mijn zoon gaat voor het eerst uit logeren...

Van 41 weken in mijn buik naar 41 dagen uit mijn buik. Wat bijzonder en ben je al gegroeid. Op deze symbolische dag heb ik mijn huis weer terug genomen door alle opgehangen kaarten weg te halen. We gaan naar de dagelijkse routine vanaf vandaag. Alhoewel er nog wat bezoekjes gepland staan is het ook wel weer fijn om nu in ons gewone leef ritme te komen. Want man man man wat werden we de afgelopen w ... eken geleefd. Niet alleen de komst van Dyordan zelf maar ook alle hectiek rondom de bezoeken en controles, en dat met Sid nog aan het werk, heeft best een impact gehad. Ben kapot, terwijl ik dacht dat mijn bevallingsverlof, naast genieten en wennen aan gezin, deels voor uitrusten was bedoeld... daar is tot op heden niet echt iets van gekomen... Even terug naar de kaarten, we willen iedereen bedanken, die de moeite hebben genomen er een te sturen, voor de lieve kaartjes. Dit vinden wij super leuk voor in Dyordan zijn plakboek. Het is echt grappig en soms ontroerend om de geboortewen...