B L O G • // Chaos

Zulke dagen dat je het gevoel hebt jezelf voorbij te lopen, en aan het einde van zo'n dag op de bank zit, voldaan van alle chaos die je hebt overleeft.

Ik heb ze niet zelden, maar heel vaak.

Met een gezin van 5, en straks 6 OMG, valt er niet tegen de berg was op te wassen. Gelukkig doen we het met zijn tweeën.
De wasmand was leeg, ja 2 dagen geleden, manlief ziet zijn opgevouwen wasje nog in de schone wasmand liggen, want daar hebben we nog geen puf voor gehad.
De kasten raken inmiddels leger, de vieze wasmand weer overvoller, de schone nog niet opgeruimd. Chaos in de berging.
Voordeel, je doet de deur dicht en de chaos is uit het zicht.

Na het douchen had ik energie, en voordat de glimp van het spiekende zonnetje weer voelt als een hittegolf, stort ik mij op de was.
Als een walrus plof ik op het droge ernaast, sorteren is namelijk best een dingetje. Vooral omdat iedereen maar zijn kleding in, of nou ja naast, de mand gooit hoe het van het lijf afgetrokken is. Sokken in een prop, handdoeken gemixt met ondergoed als een hoop van de badkamergrond gepakt, broeken asymetrisch ene pijp binnenstebuiten andere nog in een keurige houding, soms zelfs met ondergoed er nog in. Of snoeppapiertjes, ipods of halve kauwgompakjes. Volgens mij begrijp je mijn punt. Een karwei op zich.
Maar goed, hand in eigen boezem, want als je in alle hectiek de kids probeert om te kleden en dan een twee dagen verzameld hoopje in hun slaapkamer vindt, doe ik ook de berging open, kwak het in een bulk naar binnen en doe de berging dicht.

Nu heb ik echter spijt en kost het energie.
Na het sorteren kom ik als een drommedaris overeind. Eerst mijn billen omhoog en dan de rest van mijn lijf. Ja shoutout naar zwangeren.

Handdoeken was it is. Mooi als die klaar is, dan kan de droger aan en is de volgende was een ophang was.

Het lijkt als een geoliede machine te gaan. Doordacht en planmatig, geen vuiltje aan de lucht.
Maar zodra Sid naar zijn werk is vertrokken is het natuurlijk alleen mama. Alle apparatuur begint om mij heen te piepen dat ze klaar zijn en mijn blaas schreeuwt 'plassen'.

De berging lijkt zich inmiddels naar de begane grond verplaatst te hebben. Duplo puilt uit de gesloopte speelgoedkist, wordt in bakjes, opengetrokken lades en kastjes gedropt. Inmiddels liggen de zwitsal doekjes uit zijn verpakking op de grond verspreid en waait de ventilator alle gemorste krummels door de kamer.
Slalommend door de half leeggedronken flessen, bekers, op de grond gegooide plastic bordjes en paw patrol auto's baan ik mij een weg naar de toilet. Waar inmiddels mijn grote man een klein ongelukje heeft achter gelaten wat opgeruimd moet worden.

Hoe hebben ze in 5 minuten tijd toch zo een chaos weten te scheppen?

Ayven was inmiddels al naar bed gebracht voor zijn middagslaapje, en dan komt de vraag zal ik het opruimen of is het einde van de dag een betere tactiek, of gewoon niet, morgen is er weer een dag vol uitdagingen. Keuzes keuzes.
Was inmiddels in de droger, nieuwe was in de machine, klein beetje qualitytime met Dyo, tot de vaatwasser begint te piepen, die we de vorige avond weer eens vergeten waren aan te zetten.

Ondertussen horen we Ayven zijn ik-ben-(nog-steeds)-wakker-en-wil-weer-lol-trappen lokroep, roepen.
Hoppa naar beneden kom maar op.

Ijscoman klinkt door de straten. OMG dit is gewoon timing. Zo een zin in!
Hop kids ook nog wat suikers naar binnen jassen. Gekker wordt het toch niet, toch?

Ayven en de grond plakt, hij stinkt, oeps poepie daan.
Even een schone luier. Op de commode hoor ik de machine piepen en bedenk mij dat ik nog wil koken voordat de Appie komt.
Wow Ayven, deze is heftig. Met aardbeien ijs op zijn benen toch maar besloten hulptroepen in te schakelen.
'Lies? Wil jij Ayven in bad doen, dan doe ik de was en kan ik zo beginnen met eten koken?'
Love this girl.

Ik ga naar de berging, leg de strontluier, in zijn zakje uiteraard, even op de overloop.
Ik haal de handdoeken was uit de droger en leg hem even in de deuropening.
Mijn andere redder in nood, Dyo, wil helpen.
Schat dank je, wil jij de handdoeken op mama haar bed leggen, dan gaan we die zo opvouwen.
Wasmachine was is opgehangen en een volgend wasje proppen we er voor het gemak in.
Ondertussen loop ik naar beneden om aan de spaghetti te beginnen.

Na het eten snel de vaat inruimen, zien we appie voorrijden.
Hoppa uitruimen van de kratten en terug naar het oorlogsgebied op het aanrecht.
Ayven inmiddels zijn laatste fles, en hop naar bed. Dyo onder de douche onder toezicht van Felies. Thank you again.

Inmiddels de laatste wasstapel uit de berging weggewerkt de machine in.
Even een blik op de kids in de badkamer, ik zie in het voorbijgaan van onze slaapkamer de handdoeken welke Dyordan had gebracht.
Even opvouwen.

De handdoeken op 60° gewassen maar wat een lucht hing eraan.
Naarmate de stapel vorderde en ik bij elke handdoek dacht een strontlucht te ruiken, zag ik waar het vandaan kwam.
Daar lag het zakje, wat eerder op de overloop had gelegen en ik, verdomd inderdaad, niet meer was tegengekomen op mijn rit naar beneden, een aantal uur lekker broeiend tussen de schone was heeft gelegen.

En daar ging hups de bulk in mijn armen mee, deed de deur van de berging open, gooide de stapel naar binnen en sloot de deur.
Zo weg chaos.