B L O G • // Onze fantast

Autoritten zijn met Dyordan nooit saai!
Hij kan verhalen vertellen alsof je er middenin zit. Het is dat ik met de ogen op de weg en met twee handen aan het stuur veiliger vind rijden, maar zou zomaar een bak popcorn weg kunnen eten, kijkend naar het tafereel dat hij schetst.
En het mooie is, ik begrijp wat hij bedoelt.

Laatst reden we langs een sloot, zonnetje priemde door de ruit, Dyordan knijpt zijn ogen wat dicht en constateert dat hij wel lekker wilt zwemmen in de sloot.
Ik zeg op mijn buurt, "Ja in water kun je zwemmen, maar de sloot is wel gevaarlijk hoor."
Heb zijn interesse en zeg "Straks in ons nieuwe huis wonen we ook aan een sloot, maar water is erg donker dus je ziet niet goed hoe diep het is."

Op zijn Dyordans komt er zo nu en dan een Uhu uit. Alsof hij alles begrijpt wat ik zeg en hij op een kans wacht om iets terug te zeggen.
Ik vervolg druk gebarend "In bad heb je zo een laagje water, kun je zien hoe diep het is en het is warm. De sloot is vies en koud en je ziet niet of je kunt staan. Als je erin springt kan het wel zooooooo diep zijn dat je kopje onder gaat. Dus heel gevaarlijk hè Dyordan."
"Uhu, maar als ik val roep ik 'Hellûp hellûp' en komt Brandweerman Sam mij redden." Zegt hij dramatisch alsof hij een oscar, voor beste acteur in nood, wil winnen.
Ik moet lachen, want vind het heel wijs bedacht, ook al weet ik dat deze goede man dan niet in de buurt zal zijn.
Ik ga op zijn noodplan in. "Hoe komt brandweerman Sam dan bij je?"
"Nou bellen en dan komt hij met de boot."
"Is hij dan alleen?"
"Nee, met Jenny." Zegt hij resoluut.
"Dus Sam en Jenny komen jou redden?" Vraag ik verbaasd.
"Jaha, en Elvis. Brandweerman Sam, Jenny en Elvis. Met de boot."

Ik vind het grandioos hoeveel hij heeft opgepikt van al die minuten toen wij stiekem een tablet onder zijn neus hebben geschoven.
Ik daag hem uit. "Maar Dyordan, als je in het water valt, en het is heel diep, dan ga je kopje onder, hoe bel en roep jij dan brandweerman Sam?"
Hij steekt zijn handen in de lucht en zwaait met zijn hand boven zijn hoofd. "Zo."
Ik zie het voor mij, onder water en alleen nog een handje om aan te tonen waar hij is. Ik wuif snel deze gedachten weg.

Ik sta versteld en heb heerlijk genoten van zijn fantasie. Ik maak mij nog wel zorgen, want het besef voor gevaar in onbekend water heeft hij niet. Immers zal brandweerman Sam hem redden.
'Hij is nog jong.' Bedenk ik mij. Het is ook niet dat wij hem nu met een gerust hart alleen zouden laten spelen buiten. We letten natuurlijk goed op hem.

"O, pas op!" Roept hij uit. "Stomme auto." Gaat hij verder, als reactie op een automobilist die ons afsnijdt en nog snel de afrit wil mee pakken.

Geen gevaar in de sloot, maar op de weg.