B L O G • // Namen verzinnen
Wanneer je kleine dreumes de doorslag moet geven...
Toen we zwanger waren van Dyordan waren we het niet altijd eens over de gefantaseerde namen.
Mijn behoorlijk overdreven input zette geen zoden aan de dijk. Heb mijn vriend nog nooit zo vies zien kijken bij sommige babynamen.
Dat een babynaam behoorlijk persoonlijk is en dat niet elke naam even leuk is als bij de ene Jan als bij de andere Jan, weten we ook.
Het is soms gewenning, helemaal als je baby geboren is. Ja dit is een echte Jan. Of hmm misschien paste Jan toch niet helemaal en had het beter Dirk Jan kunnen heten bijvoorbeeld.
Persoonlijk ben ik van mening dat het weten van een geslacht zou kunnen helpen bij de keuze. Je kunt al tegen je inieminie in je buik praten en hem of haar noemen bij zijn of haar naam. Je gevoel bij een naam is niet alleen maar op afstand, maar heeft nu ook een sterke betekenis. Het is jouw kleintje al.
Sid is overigens een ster in namen verzinnen. Hij heeft tot nu toe al onze bedachtte namen uit zijn mouw geschut.
We hadden 4 wensen.
1) Naam mocht niet beginnen met 1 van onze voorletters. F, S of W.
2) We wilden onze Y erin terug laten komen
3) Moest passen bij onze namen
4) Wilden een mooie, bijzondere naam, met voor ons een belangrijke betekenis. Iets wat we zelf verzonnen hadden, waar we er niet 10 van op dezelfde school hadden zitten.
Ookal zijn er heel veel namen ontzettend mooi en leuk, we wilden dit keer iets bijzonders.
Meningen zijn daarover overigens sterk verdeeld. "Je kind moet altijd zijn naam spellen" "Mensen weten niet hoe ze het moeten uitspreken"
Zijn wij ons van bewust, want zelfs oma zegt nog wel eens Dyor-DAN. Maar voor ons was het juist heel duidelijk dat we het juiste gevoel moesten hebben bij de naam.
Bovendien hebben we een multiculturele samenleving en moet je bij heel veel namen vragen om de juiste spelling of uitspraak.
Voor ons was een vreemde schrijfwijze dus geen no-go.
Zo werd als allereerst onze kleine Brammetje in mijn buik, omgedoopt tot Lyndon.
Papa was helemaal idolaat van deze naam en had hem op een avond, toen hij naast het namen afkraken van mij, ineens input ging geven, zo uit zijn mouw geschut.
Ik kon mij erin vinden. Vond hem bijzonder en mooi. Ja zo gaan we hem noemen.
Na een aantal weken de druktemaker Lyndon genoemd te hebben, had ik hem toch niet meer zo. Ik wist het toch niet zeker meer.
Het voelde niet als een Lyndon.
Ja maak me uit voor gek, alsof je dat kan voelen, ik gooi alles op de hormonen.
Sid ging weer brainstormen. Alsof hij een geoliede machine was, rolde er weer een nieuwe naam over zijn tong.
Dyordan!
Yes, dat wordt hem.
Nieuwe zwangerschap. Meisje of jongen, was tot afgelopen maandag een groot raadsel. We hadden het gevoel voor een meisje. Naam was al bekend. Voor een jongen waren we er nog niet uit.
Ik was helemaal gek van Hayden en van Kaylan. Leuke namen, voldeed weer aan mijn gevoel, maar daar was ook alles mee gezegd. "Mijn" gevoel, want Sid werd er wederom niet warm of koud van.
Zoveel namen voorbij zien komen en had bij andere namen nog niet "the feeling". Ik hoopte op een reset in Sid zijn hersenen, dat hij ineens het licht zou zien, we niet meer hoefde na te denken.
Toch hebben we gekscherend de Zwitsel app gedownload. Namen swipen, misschien kwamen we op een idee die we zelf weer konden verbasteren naar een bijzondere eigen naam.
Ik zag Sid woest swipen, maar niet omdat hij ze leuk vond. Ik gooide mijn namen nog even in de app, in de hoop dat hij ze zou zien en alsnog dacht, hey wat leuk.
Op een gegeven moment riep hij een naam die hij zelf verbasterd had. Dyordan zei het meteen na.
Ik gaf Sid een high five, want wonderbaarlijk was ik er ook meteen weg van.
Dyordan riep nog 3 keer de naam en we hadden onze goedkeuring.
Ik probeerde voor de zekerheid nog kamp Hayden en Kaylan uit te breiden. Ik zei "Dyordan, wat vind je van Kaylan?" En kreeg van Dyordan het antwoord. "Nee"
"En van Hayden?" "Nee"
Nou dat was duidelijk. Dyordan had ook al een sterke voorkeur, papa was tevreden en mama vindt hem ook geweldig.
We hebben onze babynaam.
Weer in een poep en een scheet.
Nu even wennen en ons kleine dropje, niet in bijzijn van Dyordan, want die zegt alles al na, vast bij zijn naam gaan noemen.
Toen we zwanger waren van Dyordan waren we het niet altijd eens over de gefantaseerde namen.
Mijn behoorlijk overdreven input zette geen zoden aan de dijk. Heb mijn vriend nog nooit zo vies zien kijken bij sommige babynamen.
Dat een babynaam behoorlijk persoonlijk is en dat niet elke naam even leuk is als bij de ene Jan als bij de andere Jan, weten we ook.
Het is soms gewenning, helemaal als je baby geboren is. Ja dit is een echte Jan. Of hmm misschien paste Jan toch niet helemaal en had het beter Dirk Jan kunnen heten bijvoorbeeld.
Persoonlijk ben ik van mening dat het weten van een geslacht zou kunnen helpen bij de keuze. Je kunt al tegen je inieminie in je buik praten en hem of haar noemen bij zijn of haar naam. Je gevoel bij een naam is niet alleen maar op afstand, maar heeft nu ook een sterke betekenis. Het is jouw kleintje al.
Sid is overigens een ster in namen verzinnen. Hij heeft tot nu toe al onze bedachtte namen uit zijn mouw geschut.
We hadden 4 wensen.
1) Naam mocht niet beginnen met 1 van onze voorletters. F, S of W.
2) We wilden onze Y erin terug laten komen
3) Moest passen bij onze namen
4) Wilden een mooie, bijzondere naam, met voor ons een belangrijke betekenis. Iets wat we zelf verzonnen hadden, waar we er niet 10 van op dezelfde school hadden zitten.
Ookal zijn er heel veel namen ontzettend mooi en leuk, we wilden dit keer iets bijzonders.
Meningen zijn daarover overigens sterk verdeeld. "Je kind moet altijd zijn naam spellen" "Mensen weten niet hoe ze het moeten uitspreken"
Zijn wij ons van bewust, want zelfs oma zegt nog wel eens Dyor-DAN. Maar voor ons was het juist heel duidelijk dat we het juiste gevoel moesten hebben bij de naam.
Bovendien hebben we een multiculturele samenleving en moet je bij heel veel namen vragen om de juiste spelling of uitspraak.
Voor ons was een vreemde schrijfwijze dus geen no-go.
Zo werd als allereerst onze kleine Brammetje in mijn buik, omgedoopt tot Lyndon.
Papa was helemaal idolaat van deze naam en had hem op een avond, toen hij naast het namen afkraken van mij, ineens input ging geven, zo uit zijn mouw geschut.
Ik kon mij erin vinden. Vond hem bijzonder en mooi. Ja zo gaan we hem noemen.
Na een aantal weken de druktemaker Lyndon genoemd te hebben, had ik hem toch niet meer zo. Ik wist het toch niet zeker meer.
Het voelde niet als een Lyndon.
Ja maak me uit voor gek, alsof je dat kan voelen, ik gooi alles op de hormonen.
Sid ging weer brainstormen. Alsof hij een geoliede machine was, rolde er weer een nieuwe naam over zijn tong.
Dyordan!
Yes, dat wordt hem.
Nieuwe zwangerschap. Meisje of jongen, was tot afgelopen maandag een groot raadsel. We hadden het gevoel voor een meisje. Naam was al bekend. Voor een jongen waren we er nog niet uit.
Ik was helemaal gek van Hayden en van Kaylan. Leuke namen, voldeed weer aan mijn gevoel, maar daar was ook alles mee gezegd. "Mijn" gevoel, want Sid werd er wederom niet warm of koud van.
Zoveel namen voorbij zien komen en had bij andere namen nog niet "the feeling". Ik hoopte op een reset in Sid zijn hersenen, dat hij ineens het licht zou zien, we niet meer hoefde na te denken.
Toch hebben we gekscherend de Zwitsel app gedownload. Namen swipen, misschien kwamen we op een idee die we zelf weer konden verbasteren naar een bijzondere eigen naam.
Ik zag Sid woest swipen, maar niet omdat hij ze leuk vond. Ik gooide mijn namen nog even in de app, in de hoop dat hij ze zou zien en alsnog dacht, hey wat leuk.
Op een gegeven moment riep hij een naam die hij zelf verbasterd had. Dyordan zei het meteen na.
Ik gaf Sid een high five, want wonderbaarlijk was ik er ook meteen weg van.
Dyordan riep nog 3 keer de naam en we hadden onze goedkeuring.
Ik probeerde voor de zekerheid nog kamp Hayden en Kaylan uit te breiden. Ik zei "Dyordan, wat vind je van Kaylan?" En kreeg van Dyordan het antwoord. "Nee"
"En van Hayden?" "Nee"
Nou dat was duidelijk. Dyordan had ook al een sterke voorkeur, papa was tevreden en mama vindt hem ook geweldig.
We hebben onze babynaam.
Weer in een poep en een scheet.
Nu even wennen en ons kleine dropje, niet in bijzijn van Dyordan, want die zegt alles al na, vast bij zijn naam gaan noemen.
Reacties
Een reactie posten