G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

Ieh ik ben er zo een hoor. Een moeder die alle mijlpalen vast legt. Zelfs de ranzigste. Zeg nou zelf het is toch gewoon heel knap dat onze jongen zelf een poepje doet op het potje? We hebben zo een kleinkinderen app en vrienden app. Iedere week houden we de opa's, oma's en tante op de hoogte van het wel en wee van de kinderen. Maar ook onze vrienden spammen we zo nu en dan met kinderfilmpjes, foto's en opnamen. Makkelijk als je elkaar niet wekelijks ziet. Er komen mooie, grappige en lieve foto's voorbij. We praten over de leuke, gekke en noodzakelijke dingen. We hebben gekke video's en soms lullen we via de spraakknop wat naar elkaar. We hoeven daardoor niet alles meer op facebook te planten. De meest belangrijke mensen weten toch wat er in ons leven speelt. Van de week hadden we een poolparty in onze tuin. De kleinste kinderen konden op het potje buiten plassen. Vandaag haalde ik dit potje naar binnen toen ik de tuin wilde opruimen. Dyordan weet wat het is e...

Deze blog is eerder gepost op  Baby en peuterkleding  waar ik een gastblog voor heb geschreven. In deze wereld is het niet geheel vanzelfsprekend dat je kinderen ook echt opgroeien en oud worden. Immers lopen er nog steeds gekken rond die vinden dat ze almighty zelf zijn en kunnen beslissen over leven en dood. Daarnaast heb je ook kinderen die om welke reden dan ook niet het geluk hebben gehad om gezond ter wereld te komen, of om gezond te blijven. Als ik een keer iets mocht wensen en wist dat het ook echt uit zou komen, dan zou ik gaan voor het uitroeien van dodelijke kinderziekten. Mijn moederhart huilt, na alle hormonen van de zwangerschap, nog steeds, zoveel meer dan vroeger. Betekent dit echter dat we iedere mijlpaal van een peuter moeten gaan vieren? Ik vier elke verjaardag van mijn kinderen als ze weer een jaar ouder zijn geworden, maar mijn kleine dreumes is 27 februari 1,5 jaar. Ja je leest het goed, fucking anderhalf jaar. Eerlijk, ik vind het een mijlpaal. Zo st...

OMG wat hebben wij op de wereld gezet!   🎶 Is het een vliegtuig? Is het een vogel, nee dat is het niet, het is mega Toby, die je aan de hemel ziet! 🎶   Geen foto of filmpje om het te bewijzen, maar aangezien het nu ook weer niet over bigfoot of monster van Loch Ness gaat, moeten jullie mij maar op mijn woord geloven. Dyordan is zojuist de gehele trap opgeklauterd. Alleen! Zon der onze handen of begeleiding! Gewoon met zijn eigen handen voeten en doorzettings vermogen 15 treden beklommen. Onderweg, als een ware estafette, zijn speen meeggegrisd die klaar lag mee te nemen en zijn schoenen die nog op de trap stonden. Uiteraard met vanghulp direct achter zijn bips, maar toch. Wat een beest!   Morgen 11 maanden.   Nou SIRE, laat ik mijn jongen genoeg jongen zijn... ik denk het wel met zijn geklim en geklauter de trap op! # 11maanden # littleterror # beest # sire # mijnechtejongenjongen

Voor alles is een eerste keer, zegt men.. Maar nooit gedacht dat de handeling van vandaag ook in dit rijtje thuis zou horen. Omkleden en een luier verschonen bij je zoon, staand. Omdat liggend ineens zooooo 2016 is. Drukte van mama was op zekere hoogte aandoenlijk, maar op de commode terwijl mama maar twee handen heeft en Dyordan een oneerlijk gevecht met twee handen, benen en een hoofd inzet, is ... het ineens wat minder "leuk". O en vergeet zijn ontzettend flexibele torso niet. Zijn hoofd nog naar boven wijzend in de goede positie maar de billen al naar de hemel pronkend. Hoedan? Lenigheid heeft hij niet van mij!   Helemaal naakt op het aankleedkussen baant hij zich een weg over de commode. Hey leuk zwitsal. Top mama legt je op je rug en geeft je de zwitsalfles waar je zo geïnteresseerd in was. Ja WAS, want binnen 5 seconden zit je alweer in kruip houding en trek je al je luiers over je heen. Wil je de luiers verder bestuderen? Geen probleem. Op je rug met een zooi...

De dag zat eraan te komen, heb hem notabene zelf gepland. Met pijn in mijn buik kwamen de dagen dichterbij. Kan ik nog terug? Ja natuurlijk kon ik dat. Het zou mijn eigen beslissing zijn. Iedereen zou het begrijpen en niet eens gek vinden als ik dat alsnog besloot. Maar nee het moet. Het moet van mijzelf. Liever nu dan uitstellen. Hoe langer ik wacht hoe moeilijker het zou worden als straks echt de nood aan de man was en ik echt de hulp nodig heb. Huilend in de auto terug. Mijn maag draait om. Wat heb ik gedaan! Ik geloof dat hij er minder mee zit dan ik. Mijn zoon gaat voor het eerst uit logeren...

Het zijn ons de rollercoaster weken al wel. Niets met de zwangere 41 weken vergeleken. Maar papa en mama leren heel snel. En nou zijn er al ineens 3 weken verstreken. Gelukkig vergeten we ook niet om te genieten. Voor je het weet missen we een memorabel 1e moment. Dat is de rede waarom je ons iedere dag plaatjes ziet schieten. Alles vastleggen van baby jongen tot echte vent. We kunnen je huiltjes al meer onderscheiden. En leren je ritmes en gewoontes steeds beter kennen. Je geniet zowel van de kunst- als moedermelk maaltijden. Waarna je ons met een volle luier weet te verwennen. We hadden nog geen enkel moment willen missen. Met zijn vieren voelen we al als een compleet gezin. Neem ons mee met al je belevenissen. Eerste kerst, vakantie, verjaardag en graag alles daar tussenin. Wat ik graag wil zeggen tegen jou. Mijn lieve kleine man. Is dat ik ontzettend veel van je hou. Zoals elke moeder voor haar zoon dat kan.

Kleine beer wat groei je toch al goed. Dat is goed te zien doordat we iedere dag weer nieuwe plaatjes schieten. Geen enkele foto is hetzelfde en je ziet gewoon de verandering en ontwikkeling. Je doet het goed op de moedermelk en dat is best vreemd dat ik dat nu kan zeggen, want borstvoeding geven werd al gauw een dingetje in de eerste week. In mijn zwangersch ap was ik al voornemens om borstvoeding te gaan geven. Ik had zelfs mijn kraamvrouw geselecteerd op haar extra lactatiekundige skills. Als ik de handdoek in de ring wilde gooien, als het niet ging lukken, kon zij mij echt alle technieken laten proberen alvorens we over zouden gaan op kunstvoeding. Ik wilde het echt proberen omdat ik de voordelen ervan zo belangrijk vind. Ik klink nu als een echt lid van de moedermelk maffia. Ook dit liep anders. Ik beviel in het ziekenhuis door middel van een keizersnede. Pas 45 minuten na de operatie werd Dyordan voor het eerst aan de borst gelegd. En ook al deed de verpleegkundige haar be...

Vandaag ben ik 1 week oud, heb ik al menig plas en poepluiers weten te produceren en een paar verschoningsongelukjes. Jammer dat het mij nog niet lukt om te schaterlachen, maar je moet de gezichten van papa en mama zien. Grote ogen, handen die snel doekjes proberen te grijpen en tja ik mag weer een leuk nieuw pakje aan! Missie geslaagd. O huilen, dat kan ik als de beste. Niet de hele dag door hoor, maar alleen als ik iets van ze wil. Probeer namelijk mijn ouders zo vaak duidelijk te maken wat mij mankeert maar ze snappen het soms niet. Het lijkt een beetje op het spel hints, je blijft je beste performance uitvoeren in de hoop dat je teamgenoten je hints toch nog snappen. Ik had nog steeds honger, maar je had mama moeten zien. Zo lief, ze wilde met mij knuffelen omdat ze dacht dat ik alleen maar getroost moest worden, ze wreef daarna over mijn rug om mij rustig te krijgen, was echt heel lekker maar nog niet wat ik wilde. Ze dacht dat ik krampjes had dus legde mij in een rare zweven...