G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

14 april 2018 Op het moment dat ik dit schrijf kan, of nou jou wil, ik het nog niet direct met de wereld delen. Ik ben vandaag 6 weken en 4 dagen zwanger. Vanwege onze miskraam vorig jaar september, mochten we redelijk vroeg een echo plannen. "Gewoon voor de zekerheid vast een kloppend hartje zien." Want dat is iets wat we vorig jaar echt gemist hebben. Fijn dat ze ons, zonder vragen, al zo vroeg inplande. Ze wilde ook niet te vroeg zodat het risico bestond dat hij nog niet klopte omdat we gewoon nog niet zo ver waren als we dachten. Daar lag ik dan, beetje een deja vu. Mijn geweldige vent op de kruk aan mijn linker zijde en Dyordan die zijn ogen in het donker probeerden uit te kijken. Sid zat in spanning. Te focussen op een kleine beweging. Mijn ogen waren nog niet eens gewend aan het donker en het licht van het scherm, maar Sid riep het al uit. "Jaaa ik zie het bewegen. Het beweegt!" Ik was nog niet overtuigd, maar de dame die alles zorgvuldig in beeld br...

Alweer dertien is Felicia dan, de grote zus Onze kleine man Dyordan dan ook alweer twee In ons huidige huis wordt dat wel behoorlijk knus Voor ons nieuwbouw houden we er gewoon rekening mee We waren vorig jaar al eerder verheugd We zouden eigenlijk nu al samen zijn met zijn vijven We hadden toen al onze baby vreugd Maar in september hoorden we dat Bleker 3 helaas niet bij ons kon blijven Het voelt raar om dit zomaar te vergeten, en wil er toch even stil bij staan Hoe klein ook, we hebben toen toch ons minikindje laten gaan. Wij zijn nu erna enorm gezegend met de aankondiging van jou We vragen ons af, word jij net als je zus een prachtige vrouw? Misschien toch weer een jongetje, net als je broer een geweldige vent! Of ben jij gewoon jij, zoals je zelf bent Een klein broertje of zusje allebei even graag Wanneer ga je komen, november of december, dat is de vraag 29 november 2018, dat is namelijk de uitgerekende dag Maar als jij net zo blijft zitten als je broertje, ...

Ieh ik ben er zo een hoor. Een moeder die alle mijlpalen vast legt. Zelfs de ranzigste. Zeg nou zelf het is toch gewoon heel knap dat onze jongen zelf een poepje doet op het potje? We hebben zo een kleinkinderen app en vrienden app. Iedere week houden we de opa's, oma's en tante op de hoogte van het wel en wee van de kinderen. Maar ook onze vrienden spammen we zo nu en dan met kinderfilmpjes, foto's en opnamen. Makkelijk als je elkaar niet wekelijks ziet. Er komen mooie, grappige en lieve foto's voorbij. We praten over de leuke, gekke en noodzakelijke dingen. We hebben gekke video's en soms lullen we via de spraakknop wat naar elkaar. We hoeven daardoor niet alles meer op facebook te planten. De meest belangrijke mensen weten toch wat er in ons leven speelt. Van de week hadden we een poolparty in onze tuin. De kleinste kinderen konden op het potje buiten plassen. Vandaag haalde ik dit potje naar binnen toen ik de tuin wilde opruimen. Dyordan weet wat het is e...

Zo ziek als een hond zijn, een spreekwoord om aan te duiden dat je bedlegerig ziek bent. Je voelt je druilerig, hangerig, koortsig, lamlendig, maakt niet uit, zo ziek dat je het woord bed niet eens wilt spellen. Als ik echter een blik werp op onze chihuahua, die altijd als een luie Mexicaan op de rugleuning van de bank ligt, in het kleine zonnestraaltje dat door de gordijnen piept, zie ik de meest fitte van het huis. Hij kan zijn hoofd nog optillen zonder problemen. Er komt nog een blafje uit als de lekkerste buurvrouw langs loopt. Een Shih tzu, zijn guilty pleasure. En hij heeft nog puf zijn eten en drinken te verorberen. Sinds Dyordan gaat het ziek zijn en beter worden veel meer gepaard met hobbels. Daarnaast zijn we allemaal veel sneller vaatbaarder lijkt wel. Dyordan hoest, snottert, kijkt glazig uit zijn ogen, heeft koorts en kan de hele dag door jammeren. Heel zielig roept hij "peeeeeen", want hij zoekt zo zijn troost in een speen. "Piiiiiiip", zijn...

Oke deze oudjes, lees mijn vriend en ik, moeten nog wat leren. Misschien van de meester verstopster herself (dochterlief) Alhoewel, we hebben het altijd direct door als zij zich verstopt als we eraan komen. Beetje hetzelfde gevoel als dat de bus terugkomt van schoolreisje ZONDER de kinderen erin. O nee! Waar zijn ze gebleven? Zo verstopt onze dochter zich ook altijd achter de eettafel. Daarna zijn we altijd gemaakt geschrokken. Ze is 12 maar blijft leuk. O Nee! Waar zijn ze gebleven? Afijn, we horen haar naar beneden lopen vanaf zolder. Ik roep nog snel naar mijn vent "snel we gaan ons verstoppen." Hij rent achter de deur en ik neem een duikvlucht achter de eettafel. Terwijl ik daar zit denk ik alleen maar wat een slechte verstopplek. Die heeft ze zo door. Twee minuten gaan voorbij, en omdat ik mijn verstop plek niet wil verraden, fluister ik niet naar mijn vriend of ze er al aan komt, maar app ik hem eerst. Waar blijft ze? Ja dat hadden ze vroeger niet met verstopp...

Ik heb de nieuwe nummer 1 hit! In ieder geval voor mijn eigen baby.   "Dyordan doet huilie huilie, poepie poepie doet stinkie stinkie, plassie plassie met piepie piepie in broekie broekie. Of wil je liever een knuffie knuffie, kussie kussie, speenie speenie. In ieder geval moet je slapie slapie doen.   Huilie huilie poepie poepie plassie plassie kussie kussie slapie slapie mama is koekie koekie."   Heb hier niet het gewenste effect want hij giert het uit van het lachen.  

Sid houdt van mij, onvoorwaardelijk. En lijkt af en toe die dating reclame. "Ja schat, wat jij niet leuk vindt aan jezelf, vind ik geweldig!" Zo hadden we het vanavond bij het eten erover dat mijn onhandige geklungel soms, best heel aandoenlijk is. En mijn tics die ik heb, bij mij horen. "Ik ben gek op je schat. Een mooie vrouw." Ik bloos wat en stamel alleen "doe niet zo gek, je hebt een bril nod ... ig en ik hou van jou." Ja ben gek op die vent.   Er zijn echter ook trekjes die ik helemaal te gek vind van mijzelf maar waar Sid wel lichtelijk van geïrriteerd kan raken. Beetje het o daar heb je haar weer zucht, als we op de bank zitten en ik in de eerste 5 minuten van CSI al de dader en motief heb opgenoemd. Ik voel me steeds blijer worden als ik de ontknoping na 45 minuten voel naderen. Ja ja heb het script geschreven. Sid kijkt wel een beetje vol trots dat ik zo slim ben en ze mij niet kunnen foppen met al die scenario's, maar de spanning van...

Van 41 weken in mijn buik naar 41 dagen uit mijn buik. Wat bijzonder en ben je al gegroeid. Op deze symbolische dag heb ik mijn huis weer terug genomen door alle opgehangen kaarten weg te halen. We gaan naar de dagelijkse routine vanaf vandaag. Alhoewel er nog wat bezoekjes gepland staan is het ook wel weer fijn om nu in ons gewone leef ritme te komen. Want man man man wat werden we de afgelopen w ... eken geleefd. Niet alleen de komst van Dyordan zelf maar ook alle hectiek rondom de bezoeken en controles, en dat met Sid nog aan het werk, heeft best een impact gehad. Ben kapot, terwijl ik dacht dat mijn bevallingsverlof, naast genieten en wennen aan gezin, deels voor uitrusten was bedoeld... daar is tot op heden niet echt iets van gekomen... Even terug naar de kaarten, we willen iedereen bedanken, die de moeite hebben genomen er een te sturen, voor de lieve kaartjes. Dit vinden wij super leuk voor in Dyordan zijn plakboek. Het is echt grappig en soms ontroerend om de geboortewen...

39+5 en ik kwam met het briljante idee om naar tuincomplex de Grootte Braak te fietsen om Felicia naar een logeerpartijtje bij der nichtje te brengen. Ongeveer 4 km heen en 4 km terug. Ze wilde graag haar fiets mee en om die nou in de auto te proppen. Lekker genietend van het zonnetje, kort stukje fietsen. Ideaal en wie weet komt onze kleine vent wel als die wat hobbels in de weg voelt? We hebben een heuvel vanaf de Haarlemmerweg richting Westpoort die ik eerst heel slim zou bewandelen, omdat ik de druk op mijn bekken al bij elke weghelling van 1% zelfs al voelde. Maar goed twee keer trappen en dacht stoer, dit doen we wel even. Wijdbeens trappend, totaal geen mogelijkheid meer om recht te trappen door de ingedaalde baby, trotseren we deze helling. Pittig. Haalde zowaar iedereen op deze berg in, maar zodra ik de eindstreep zag kwam ik net 1/10 tekort, want werd voor de eindstreep 2e! Bovenop de clif had ik geen adem meer over, en kreeg een voorwee zoals ik die de afgelopen dage...

26 weken, bewolkte dag en ik loop als een kip zonder kop schoon te poetsen. Zit geen structuur in mijn handelingen, wat ik wel weet is dat alles spik en span moet zijn.   We zijn flink aan het verbouwen in huis dus alles is bezaaid met bouwstof, zaagsel, stukjes hout en niet te vergeten Macho zijn stress haren. Ook voor hem is het een grote verandering. Maakt niet uit of je met schoenen, blote voet en of sokken in huis loopt, je loopt alles de andere kamers in. Doordat de ramen de laatste paar dagen open hebben gestaan, is ook alles verwaaid. Afijn, ik vind zelf dat ik rustig aan mijn huishouden moet doen, kamer voor kamer, maar het heeft weinig zin als ik onze slaapkamer af heb en al het troep van de gang er een paar minuten later weer inloop.   Nee grof geschut moet hier doorheen.   Begin met de badkamer. Na toiletteren meteen alles in de bleek en overal nieuwe hygiëne doekjes langs. O badkamermeubel tijdens handen wassen kan wel een doekje gebruiken. Oep...

We hebben vandaag genoten van een gezellig gezinsdagje in Volendam en Marken. We hebben de veerboot gepakt, visje gegeten, wat winkeltjes bewonderd en de kaasfabriek bezocht. Natuurlijk kon een aankoop van een heerlijk Hollands gemaakt kaasje niet ontbreken. Ik wist alleen niet dat het niet kunnen beslissen zo besmettelijk was, want manlief kon ook geen keus maken welke smaak kaas we naar huis zou den nemen. Garlic with herbs, chilipeper, truffel en een gewone kaas werden het. Natuurlijk ook met een potje mosterd dille saus die ze mooi naast de kaas hadden gestald. Uiteraard zijn het geen blokken kaas die makkelijk te snijden zijn maar kaas in de vorm van kaas zoals je ze ziet in de vitrine van een echte kaasboer. Hoe ga je dat thuis aansnijden met je AH messen? Gelukkig is daar mijn vent die de boel met zijn mannelijke testosteron kan oplossen. Als redder in nood pakt hij heel lief het mes over. "Schatje dat doe ik wel, straks snij je je in je vingers." Met mijn verlief...

Adhd Wendy, gaat haar huis opruimen; stoffen; bedenkt dat ze nog niet alle kerstspullen naar beneden heeft gehaald; ziet op zolder haar vorig jaar gekochte kerststukjes spullen; sleept het mee naar beneden; gaat kerststukje maken; hele huishouden onder de glitters; heb nu honger; hey mijn mobiel daar heb ik al twee uur niet meer op gekeken; foto van kerststukje gemaakt en gepost; huishouden nog een rotzooi en nog niets gegeten... Best lastig, kun je nagaan als je met mij samen moet leven.

Ik heb mij rot gelachen in de AH zojuist. Wat kun je toch bevooroordeeld zijn. Sinds wij lijnen en ontzettend goed op onze lijn letten, kijk je ook anders naar je boodschappen. Dit doe je dan ook automatisch van de andere mensen in de rij. Ik geef jullie een raadseltje! Wie kocht wat? A Sperziebonen en Aardbeien yoghurt B 3 verschillende zakken chips, pizzas, voorverpakte blokjes kaas, kroepoek en snoep ... C 3 duvel biertjes. Keuze uit: 1 Mooie blonde dame, afgetraind lichaam. 2 vrouwelijke gvb medewerker met trolly aan haar zijde en haren zelfs met dit regenachtige weer nog mooi in model en make up nog op de juiste lichaamsdelen 3 een gezette dame met een fucking brede glimlach op der bakkus (wat zit zij eigenlijk te bedenken)en een knoflookgeur uit der mond van de avond ervoor. Oké mogelijk heb ik er 1 weggegeven

Was een gekkenhuis. Megadruk en voor de handtekening hebben we wel wat botten moeten breken, maar dan zijn ze wel zo trots als een pauw. Helaas Max niet kunnen bereiken maar zijn pa als goede vervanger. Het geluid is mega gaaf. Mijn al slechthorende oor heeft nog het ruiskanaal op! Gewoon machtig!

Was een gezellig dagje vandaag. Op de terugweg naar huis werkte de lieslies niet zo goed. Had problemen met de verbinding, want toen we het kruispunt overreden zei ze pas, je had hier naar links gemoeten. (Ze had wel gelijk) Op een gegeven moment op de A7 zei de lieslies, over 300 meter rechtsaf. Oma en ik zeiden in koor "Nee Felies, dat is afslag Hoorn, we moeten nog verder." Waarop zij zei. "Nee hoor, de McDonalds is daar!" Hahahahaha. Heerlijk kind.

Nog steeds vol ongeloof van vandaag. Een goeduitziende kinderwinterjas wordt demonstratief omhoog gehouden door mevrouw-ik-beheer-de-centjes-die-worden- uitgegeven-op-koningsdag. En om goedkeuring gevraagd bij de ik-heb-zin-om-naar-huis-te-gaan-aanhang. Ja leuk. Even de jas naar beneden en weer omhooghoudend. Daar kwam de vraag. "Hoeveel kost deze mevrouw?" Waarop ik voor de 10e keer in een half uur zeg "50 cent, mevrouw." En de jas wordt neergelegd en men loopt verder. WTF welk bedrag had die mevrouw in hemelsnaam verwacht dat ik zou noemen? 10 cent? Of was de vraag wat het kostte sowieso overbodig en meer "beleefdheid" op mijn verkoop grage ogen? Woezaah