G A A N • M E T • D I E • B A N A A N

We hebben er weer eentje voor in het plakboek en een ere plek in mijn blog. Onze grappenmaker heeft weer een flink staaltje acteerwerk geleverd en zodoende de in april goed voorbereide grap begin juni laten droppen. "Jij kleine boef! Nu snap ik je opmerking in april pas." En begin ontzettend te lachen. Kijk naar het a5 papiertje welke we van school hebben gekregen waarop de bestelcode voor de schoolfoto's staan, met linksbovenin de schijnbaar beste foto van Ayven om mij als ouder te overtuigen van een aankoop. Tegen april aan, als de schoolfotograaf zichtbaar in de agenda onder de aandacht komt, koop ik nog matchende shirts voor de schoolfoto. Dat 'twinning' met zijn drieën vind ik dan geestig. Ook in de hoop dat ze dit jaar misschien wèl de broers foto krijgen. Check zelfs het weer, zodat ik weet of het lange mouwen of korte mouwen moeten worden. Er gaat nog een afspraak bij de kapper in de agenda en dan is mijn taak volbracht. De rest van de invloed ligt vo...

Onschuldig, geen vuiltje aan de lucht, niets aan de hand, totdat onze 5 jarige naar beneden komt met de uitdrukking die we niet goed kunnen omschrijven maar inmiddels zo goed kennen. Denk dat het de vibe om hem heen is dat we het door hebben. Hij heeft weer wat gedaan wat eigenlijk niet oké is, een geintje uitgehaald, iets ondeugends uitgespookt wat hij zelf maar al te leuk schijnt te vinden. Hij reikt mij een half bevroren flesje water aan om open te draaien. Half bevroren, omdat het vorige geintje van deze grapjas de ijs- vriescombinatie op max draaien was. Bier, sap, water alles was in staat van de vaste fase. Geintje werd ietwat laat ontdekt. Maar zijn schuldige blik terwijl hij het flesje aanrijkt blijft hangen. Zonder woorden zeggen mijn vragende ogen genoeg waarop hij eruit flapt dat hij de ijskast nu op 0 heeft gezet. Wat is dat toch met die k u t geintjes. Er ligt voor heel wat geld aan vlees in onze vriezer, goed en duur vlees, net ingekocht voor de komende bbq periode. Wat a...

"Je raadt nooit wat mij nu weer is overkomen." Vraag ik mijn man als ik de twee boodschappen tassen in de gang zet en terugloop naar de auto voor de derde gevulde tas. "Nou, je hebt schade gemaakt?" Antwoordt mijn man. Alhoewel ik eigenlijk lichtelijk teleurgesteld ben in zijn vertrouwen in mijn rijvaardigheid, herpak ik mijzelf snel. "Ik zei iets wat je nooit zou kunnen raden." Ik wachtte op zijn interesse, hij zat inmiddels alweer aan zijn warme lunch en toen hij wachtte met het indrukken van de play knop op de tablet, wist ik dat ik zijn aandacht had. "Nou, vertel." Alhoewel ik bij hem direct naar de clue sprong, neem ik jullie nog even mee in de gebeurtenissen en gevoelens die uiteindelijk geleid hebben tot dit moment. Het is vrijdag, mijn standaard vrije dag, waarop ik meestal na het wegbrengen van de oudste twee naar school, met de jongste ga zwemmen. Leek mij leuk, omdat hij het leuk vond, maar het valt mij wel zwaar omdat ik zwemme...

Shayn houdt van rollenspellen. "Tatutatu" voor je het weet komt ambulancebroeder Shayn aangescheurd. "Kom hier boef, ik ben de politie." Je knippert met je ogen en hij heeft je in de houtgreep en in de boeien geslagen met het eerste beste speelgoed dat voor nepboeien kan dienen. Zo ben ik al eens in de cel gedropt met een speelgoed slang om mijn polsen. Wat ik misdaan heb weet ik niet meer, er wordt iedere keer toch een nieuwe aanklacht verzonnen. Aan fantasie in ieder geval geen gebrek. Toen we met kerst een aantal cadeau opties aan het uitzoeken waren, was het ook niet zo heel gek dat er een dokterstas in het winkelmandje belandde. Met "echte" speelgoed rekwisieten kun je nog leuker spelen. In de kerstvakantie waren wij dan ook allemaal Shayn zijn patiënten. Bloeddruk werd zorgvuldig gemeten, pleister geplakt, temperatuur gemeten en spuitje gegeven om beter te worden. Als we 'rood' waren bestempeld door de thermometer lagen we even ziek op ...